تأثیر کم آبیاری ناقص ریشه و کم آبیاری معمولی ذرت بر جذب و پتانسیل آبشویی نیترات

Abstract

در این پژوهش، تأثیر پنج تیمار آبیاری کامل (FI)، کم آبیاری ناقص ریشه در دو سطح 75 درصد (PRD75) و 55 درصد (PRD55) و کم آبیاری معمولی در دو سطح 75 درصد (DI75) و 55 درصد (DI55) تحت آبیاری قطره ای روی میزان جذب و آبشویی نیترات در مزرعه پژوهشی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری در دو فصل کشت 1389 و 1390 مورد بررسی قرار گرفت. به منظور تعیین مقادیر نفوذ عمقی و رطوبت خاک از سنسورهای TDR استفاده شد. نتایج نشان داد که کاهش عمق آب آبیاری باعث کاهش معنی دار نیتروژن برگ و نیتروژن کل ذخیره شده در اندام هوایی در تیمارهای DI75، DI55 و PRD55 در سطح پنج درصد شد، اما این اختلاف بین تیمارهای PRD75 و FI معنی دار نبود. علی رغم پتانسیل بیشتر انتقال نیتروژن از لایه های سطحی در تیمارهای PRD در مقایسه با DI، جذب بیشتر نیتروژن از خاک باعث شده تا مقادیر نیتروژن باقیمانده در عمق 80-0 سانتی متری در تیمارهای PRD بین 20 تا 60 درصد کمتر از مقدار آن در تیمارهای DI باشد. همچنین میزان عملکرد محصول، در تیمارهای DI55، DI75 و PRD55 به ترتیب 54، 52 و 17 درصد در سال 1389 و 26، 14 و 20 درصد در سال 1390 کمتر از تیمار FI بود. این اختلاف بین تیمارهای FI و PRD75 معنی دار نبود. لذا می توان ادعا داشت که روش PRD75 با حفظ توأم مسایل زیست محیطی و اقتصادی، راهکاری مناسب در راستای نیل به یک کشاورزی پایدار محسوب می گردد.

Keywords

• انتقال نیتروژن
• ذرت
• سنسورهای رطوبتی tdr
• عملکرد محصول
• نیتروژن برگ