بررسی ارتباط میان عملکرد مجموعه کمری لگنی با تعادل ایستا و پویا در کودکان طیف اوتیسم

Abstract

مقدمه و اهداف کودکان اوتیسم به­دلیل عدم فعالیت و درخودمانده بودن مستعد اختلالات حرکتی، ضعف در آمادگی جسمانی، تعادل و ثبات بدنی می­باشند. امروزه به نقش عضلات کمر و لگن به­عنوان بخشی از ثبات­مرکزی در توانبخشی توجه شده، چرا که طبق زنجیره حرکتی بسته، به­صورت عملکردی کنترل­کننده حرکت اندام­های تحتانی می­باشند. هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط عملکرد مجموعهکمری­لگنی با تعادل ایستا و پویا در کودکانطیف اوتیسم می­باشد. مواد و روش­ها نمونه آماری شامل 32 پسر 10-6 ساله مبتلا به اختلال طیف اوتیسم بوده و به­صورت نمونه­گیری در دسترس انتخاب و برحسب شاخص تشخیصی گیلیام گارز نرمال شدند. برای ارزیابی تعادل ایستا و پویا و عملکرد مجموعه کمری­لگنی به ترتیب از آزمون­های اصلاح شده لک­لک، راه رفتن پاشنه به پنجه و استپ­داون استفاده شد. یافته­ها آزمون همبستگی پی­ارسون نشان داد که میان عملکرد مجموعه کمری­لگنی با تعادل ایستا در پای برتر و غیربرتر و تعادل پویا ارتباط معناداری وجود دارد. نتیجه­گیری با توجه به نتایج حاضر، می­توان بهبود عملکرد کمری­لگنیرا به­عنوان جزء مهمی از ثبات مرکزی در توسعه تعادل ایستا و پویا و نیز برنامه­های بازتوانی کودکان طیف اوتیسم پیشنهاد نمود.

Keywords

• آزمون استپ­داون
• تعادل ایستا
• تعادل پویا
• طیف اوتیسم
• عملکرد مجموعه کمری­لگنی