مجله دانشکده پزشکی اصفهان (Nov 2011)
بررسی میزان گسترش ماده‌ی بی‌حسی دهنده‌ی موضعی بوپیواكایین در فضای اپیدورال با استفاده از روش MRI
Abstract
مقدمه: آنستزی اپیدورال یكی از روش‌های متداول بیهوشی جهت اعمال جراحی است. از آن جایی كه در مورد میزان گسترش ماده‌ی بی‌حسی موضعی بوپیواكایین در فضای اپیدورال اطلاعات دقیقی در دسترس نیست، در این مطالعه به بررسی میزان گسترش این ماده در فضای اپیدورال پرداختیم. روش‌ها: این مطالعه از نوع كارآزمایی بالینی آینده‌نگر بود كه بر روی 24 بیمار كاندید عمل جراحی كوله سیستكتومی الكتیو در مركز آموزش درمانی الزهرا (س) شهر اصفهان انجام شد. نحوه‌ی نمونه‌گیری به صورت ساده و غیر احتمالی بود. بیماران پیش از انجام کوله‌سیستکتومی تحت MRI قرار گرفتند و میزان گسترش ماده‌ی بی‌حسی دهنده‌ی موضعی بوپیواكایین 5/0 ایزوباریك توسط MRI مشخص و به وسیله‌ی رادیولوژیست گزارش شد. ضربان قلب، فشار خون سیستولیك و دیاستولیك و فشار خون متوسط شریانی در زمان‌های صفر، پنج و ده دقیقه پس از بلوك اپیدورال ثبت شدند. یافته‌ها: گسترش ماده‌ی بی‌حسی دهنده‌ی موضعی بوپیواكایین در زنان بیشتر از مردان بود. این گسترش با قد و شاخص توده‌ی بدنی نسبت عكس و با وزن و سن ارتباطی نداشت. به علاوه ضربان قلب و فشار خون سیستولی، فشار خون دیاستولی و فشار خون متوسط شریانی در هر دو جنس پس از انجام بلوك اپیدورال توراسیك و تزریق ماده‌ی بی‌حسی دهنده‌ی موضعی بوپیواكایین کاهش معنی‌داری یافت. نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد میزان گسترش ماده‌ی بی‌حسی دهنده‌ی موضعی بوپیواكایین 5/0 ایزوباریك در زنان بیشتر از مردان بود. میزان گسترش بوپراکایین در هر دو جنس به سمت سفالاد بیشتر از گسترش آن به سمت كودال بود.
