مقایسه آزمایشگاهی اثرات ضدمیکروبی پرسیکا و کلرهگزیدین با هیپوکلریت سدیم بر انتروکوکوس فکالیس و کاندیدا آلبیکنس

Abstract

مقدمه: در استفاده بالینی از مواد ضدمیکروبی، ماده ای که سمیت کمتر و کارایی بیشتری دارد مطلوبتر است. هدف ما در این مطالعه مقایسه آزمایشگاهی اثرات ضدمیکروبی پرسیکا و کلرهگزیدین با هیپوکلریت سدیم بر میکروارگانیسم‏های انتروکوکوس فکالیس و کاندیدا آلبیکنس بود. مواد و روش‏ها: در این مطالعه تجربی-آزمایشگاهی 92 نمونه از میکروارگانیسم‏های مورد مطالعه بر اساس روش کربی بائر بر روی محیط مولر هینتون آگار کشت سطحی داده شدند. دیسک‏های کاغذی را با غلظت‏های پرسیکای خالص و 50%، کلرهگزیدین2/0% و 1/0% و هیپوکلریت سدیم 1% آغشته نموده و روی محیط کشت قرار دادیم. 48 ساعت پس از کشت، قطر هاله‌ عدم رشد بر حسب میلی‏متر اندازه‌گیری شد. داده‏ها توسط نرم‏افزار SPSS و به وسیله آزمون‏های آماری من ویتنی و کروسکال والیس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‏ها: از نظر آماری غلظت به کار رفته از هیپوکلریت سدیم نسبت به غلظت‏های به کار رفته از کلرهگزیدین و پرسیکا به طور معنی‏داری در مهار رشد میکروارگانیسم‏های مورد مطالعه موثرتر بود (000/0P=). نتیجه گیری: در این مطالعه میکروارگانیسم‏های مورد مطالعه نسبت به هیپوکلریت سدیم بسیار حساس بودند. با کاهش غلظت کلرهگزیدین از حساسیت میکروارگانیسم‏ها کاسته شد. در مورد پرسیکا حساسیت وجود نداشت. به طور کلی غلظت‏های مورد مطالعه در مقایسه با هیپوکلریت سدیم اثر ضعیف تری داشتند.

Keywords

• chlorhexidine
• persica
• sodium hypochlorite
• enterococcus fecalis
• Candida albicans