Journal of Paramedical Science and Rehabilitation (Nov 2020)

روان‌سنجی نسخه دوم آزمون‌ مهارت‌ های حرکتی درشت در کودکان با آسیب بینایی

  • فاطمه قاسمی فرد,
  • هوشنگ میرزایی,
  • مهدی جعفری عوری,
  • سید علی حسینی,
  • عباس ریاضی,
  • نرگس هوشمندزاده

DOI
https://doi.org/10.22038/jpsr.2020.44044.2034
Journal volume & issue
Vol. 9, no. 3
pp. 31 – 38

Abstract

Read online

هدف: با توجه به تأثیر چشم‌گیر مهارت ‌های حرکتی بر حیطه ‌های رشدی در کودکان با آسیب بینایی، ضروت سنجش مهارت ‌های حرکتی درشت در آن‌ ها و کمبود ابزارهای روا و پایا در این زمینه؛ مطالعه حاضر با هدف تعیین ویژگی ‌های روان‌سنجی نسخه دوم آزمون‌‌ مهارت ‌های حرکتی درشت (Test of Gross Motor Development-Second Edition;TGMD-2) در کودکان 10-7 ساله با آسیب بینایی شهر تهران انجام شد. روش بررسی: در این پژوهشتوصیفی و روش شناسی که از نوع روان‌سنجی می ‌باشد؛ برای بررسی روایی، از روایی وابسته به ملاک و همبستگی اسپیرمن (Spearman) استفاده شد. روایی همزمان با استفاده از نسخه دوم آزمون عملکرد حرکتی کودکان (Movement Assessment Battery for Children-Second Edition; MABC-2) انجام شد. در مطالعات قبلی، روایی محتوا و صوری انجام شده بود و انجام روایی سازه با توجه به محدود بودن تعداد جمعیت پژوهشی امکان پذیر نشد. به منظور بررسی پایایی، به صورت یک سو کور آزمون‌گر، مهارت ‌های حرکتی درشت 50 دختر و پسر 10-7 ساله با آسیب بینایی شهر تهران را به فاصله یک ماه با آزمون TGMD-2 ارزیابی کرد. از آلفای کرونباخ (Alpha Cronbach) برای پایایی درونی و از روش آزمون باز آزمون از نوع همبستگی درون گروهی (Intra Class Correlation Coefficient; ICC) برای بررسی پایایی خارجی استفاده شد. داده ‌ها با استفاده از SPSS نسخه 22 و با در نظر گرفتن فاصله اطمینان 95 % و سطح معنی داری 0/05 تحلیل شدند. یافته ‌ها: روایی همزمان خرده مقیاس ‌های دو آزمون TGMD-2 و MABC-2 معنادار (0/05p <) و در سطح بالا حاصل شد. ضریب همبستگی اسپیرمن برای خرده آزمون‌ های جابه‌جایی و تعادل، همچنین خرده آزمون‌ های کنترل شی و گرفتن و هدف گیری در آزمون‌ های TGMD-2و MABC-2 به ترتیب اعداد 0/80 و 0/75 را نشان داد. پایایی آزمون TGMD-2 با استفاده از آزمون ثبات داخلی و خارجی به تأیید رسید. هم ‌خوانی درونی برای خرده ‌آزمون‌ های جابه‌جایی و کنترل شی در سطح عالی و به ترتیب با آلفای کرونباخ 0/97 و 0/96 حاصل شد. ضریب همبستگی درون گروهی (پایایی خارجی) در سطح عالی و 0/97= ICC حاصل شد. همچنین پایایی مجدد، بین ارزیاب ‌ها (Inter Rater) و یک مشاهده‌گر (Intra Rater) برای آزمون TGMD-2 به ترتیب 0/95 و 0/97 بود. نتیجه ‌گیری: آزمون‌ TGMD-2 می‌تواند ابزار مناسبی برای سنجش عملکرد حرکتی درشت کودکان 10-7 ساله با آسیب بینایی شهر تهران باشد. این ابزار قابل استفاده در کلینیک‌ ها و مراکز درمانی است؛ همچنین می ‌تواند جهت اهداف تحقیقی نیز به کار گرفته شود.

Keywords