بررسی کارآیی فنی تعاونی‌های روستایی استان سیستان و بلوچستان با روش تحلیل پوششی داده‌های فازی (FDEA)

Abstract

با توجه به نقش مهم تعاونی‌های روستایی در توسعه اقتصادی روستا، ارزیابی عملکرد این سازمان‌ها و شرکت‌ها بسیار اهمیت دارد. از این‌رو، هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی کارآیی فنی شرکت‌های تعاونی روستایی حوزه سیستان و بلوچستان با استفاده از روش تحلیل پوششی داده‌های فازی (FDEA) و مقایسه آن با روش تحلیل پوششی کلاسیک بود. بدین منظور، اطلاعات مورد نیاز ۵۲ شرکت تعاونی روستایی فعال در استان سیستان و بلوچستان طی سال 1395 جمع‌آوری و تحلیل شد. شاخص‌های مورد استفاده در پژوهش شامل سه ورودی (هزینه‌های جاری، سرمایه و تعداد فروشندگی‌ها) و یک خروجی (سود) بود. نتایج نشان داد که بر اساس نتایج کاربرد روش تحلیل پوششی داده‌های فازی، سه شرکت و روش تحلیل پوششی داده‌های کلاسیک، نُه شرکت کارآ ارزیابی شدند؛ همچنین، میانگین کارآیی در روش سنتی 55 درصد و در روش فازی ۳۲ درصد به‌دست آمد. با وجود پایین بودن کارآیی شرکت‌‏ها در برآوردهای هر دو روش، قدرت تفکیک روش فازی بالاتر بود. بنابراین، پیشنهاد می‌شود که با مقایسه شرکت‌های ناکارآ با کارآ، نسبت به بهره‌برداری بهتر از منابع برای ارتقای کارآیی شرکت‌های ناکارآ اقدام شود.

Keywords

• کارآیی فنی
• برش آلفا
• تعاونی‌های روستایی
• تحلیل پوششی داده‌های فازی (fdea)
• سیستان و بلوچستان (استان)