مطالعات روان‌شناسی ورزشی (Feb 2015)
محیط حامی-خودمختاری، محیط کنترلکننده، انگیزش، و میل به ادامة ورزش در نوجوانان: مطالعة نظریة خودمختاری
Abstract
هدف از پژوهش حاضر، آزمون مدل ارتباطی ادراک از محیط حامی- خودمختاری و کنترلکننده، انگیزش، و میل به ادامة ورزش در نوجوانان، بر اساس نظریة خودمختاری بود. همچنین نقش تعدیل‌کنندگی جوّ سازمانی ورزش، موردآزمون قرار گرفت. در این پژوهش توصیفی- همبستگی، 288 نوجوان ورزشکار (152 ورزشکار رزمی، و 136 ورزشکار غیر‌رزمی) با دامنة سنی 17-15 ساله، بهروش نمونه‌گیری خوشه‌ای از بین نوجوانان ورزشکار شهر ارومیه انتخاب شدند و پرسش‌نامه‌ها را تکمیل کردند. نتایج تحلیل مسیر نشان داد محیط حامی- خودمختاری، بهطور مثبت، پیش‌بینی‌کنندة انگیزش خودمختار است و انگیزش خودمختار نیز، پیش‌بینی‌کنندة مثبت میل به ادامة ورزش می‌باشد. محیط کنترلکننده، بهطور مثبت، انگیزش کنترل‌شده را پیش‌بینی می‌کند. بااینوجود، ارتباطی بین انگیزش کنترل‌شده و میل به ادامة ورزش وجود نداشت. ادراک از محیط حامی- خودمختاری، بهواسطة انگیزش خودمختار، پیش‌بینی‌کنندة مثبت و غیر‌مستقیم میل به ادامة ورزش می‌باشد. نقش تعدیل‌کنندگی جوّ سازمانی ورزش در این مدل، معنادار نبود. در کل، یافته‌ها بیانگر آن است که بدون در نظر گرفتن جوّ سازمانی ورزش، محیط حامی-خودمختاری می‌تواند از طریق افزایش انگیزش خودمختار، در میل به ادامة ورزش نوجوانان مؤثر باشد.
