Konkurencyjność instytucjonalna państw OECD

Abstract

Motywacja: W artykule podjęto próbę sprawdzenia, czy oprócz zmiennych o charakterze czysto ekonomicznym, znaczenie dla wzrostu gospodarczego i nierówności dochodowych w państwach OECD mają również czynniki instytucjonalne. Cel: Celem artykułu jest empiryczna analiza wpływu instytucji powiązanych z sektorem publicznym: korupcji, ochrony praw własności, restrykcyjności polityki ekologicznej i niezależności sądownictwa na sukces socjoekonomiczny społeczeństw państw OECD. Materiały i metody: W analizie empirycznej wykorzystano dane panelowe dla jednorodnej grupy dziewiętnastu państw OECD o wysokim dochodzie w latach 2005–2012. Sukces socjoekonomiczny zoperacjonalizowano przy pomocy dwóch zmiennych: wzrostu gospodarczego oraz nierówności dochodowych. Ekonometryczny model wzrostu gospodarczego, oparty na modelu Solowa rozszerzonym o instytucje i kapitał ludzki, oszacowano ważoną metodą najmniejszych kwadratów, zaś w przypadku nierówności dochodowych zastosowano model efektów stałych uwzględniający, podobnie jak model wzrostu, zarówno zmienne instytucjonalne, jak i kontrolne. Wyniki: Na podstawie wyników estymacji modeli ekonometrycznych wykazano istotny statystycznie wpływ restrykcyjności polityki ekologicznej na wzrost gospodarczy oraz ochrony praw własności na nierówności dochodowe. W obu modelach nieistotna statystycznie okazała się korupcja, zaś w modelu wzrostu — niezależność sądownictwa i ochrona praw własności.

Keywords

• konkurencyjność instytucjonalna
• nowa ekonomia instytucjonalna
• sektor publiczny
• wzrost gospodarczy
• indeks Giniego