اثر پروتکل خستگی بر فعالیت الکتریکی عضلات اندام تحتانی افراد دارای زانوی پرانتزی طی دویدن با کفش چابکی

Abstract

اغلب آسیب­های ورزشی در زمان خستگی رخ می­دهند. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر خستگی بر فعالیت الکتریکی عضلات اندام تحتانی در افراد مبتلا به زانوی پرانتزی طی دویدن با کفش چابکی است. در این مطالعۀ نیمه­تجربی 14 نفر مرد مبتلا به زانوی پرانتزی و 15 فرد سالم در دامنۀ سنی 20 تا 30 سال شرکت کردند. برای ثبت فعالیت الکتریکی عضلات از سیستم الکترومایوگرافی بایومتریک استفاده شد. نتایج نشان داد فعالیت عضلۀ سرینی میانی در گروه سالم از با گروه پای پرانتزی بزرگ­تر است. اثر عامل خستگی بر فعالیت عضلۀ درشت­نی قدامی طی فاز پاسخ بارگذاری از لحاظ آماری معنادار بود. به­طور کلی، با توجه به عملکرد متفاوت دو عضلۀ درشت­نی قدامی و نیم­وتری طی دویدن قبل و بعد از خستگی، در افراد مبتلا به زانوی پرانتری، در مقایسه با افراد سالم، توان­بخشی این دو عضله در افراد مبتلا به زانوی پرانتزی ضروری است

Keywords

• کفش چابکی
• الکترومایوگرافی
• دویدن