Majallah-i Dānishkadah-i Pizishkī-i Dānishgāh-i ̒ Ulūm-i Pizishkī-i Mashhad. (Jul 2022)
مقایسه اثربخشی خانواده درمانی مبتنی برهیجان و درمان مبتنی پذیرش و تعهد بر تحمل پریشانی مادران با فرزند کم توان ذهنی
Abstract
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی و مقایسه اثربخشی خانواده درمانی مبتنی برهیجان و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تحمل پریشانی مادران با فرزند کم توان ذهنی انجام شد. روش کار: طرح پژوهش نیمه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون و پس‌آزمون با دو گروه آزمایشی و گروه کنترل بود. از جامعه مادران دارای یک فرزند کم توان ذهنی در شهر تهران در سال 1399 تعداد 39 نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند و به صورت تصادفی در سه گروه آزمایش 1، 2 و کنترل جایگذاری گردیدند. اعضای گروه آزمایش 1، تحت خانواده درمانی مبتنی بر هیجان قرار گرفتند و برای اعضای گروه آزمایش 2 نیز، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد برگزار شد، درحالی که اعضای گروه کنترل هیچ مداخله ای را دریافت نکردند. همچنین تمام اعضای گروه های آزمایش و کنترل در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری به پرسشنامه تحمل پریشانی پاسخ دادند. یافته‌ها: نتایج تحلیل اندازه‌گیری مکرر نشان داد که هر دو رویکرد خانواده درمانی مبتنی بر هیجان و پذیرش و تعهد بر بهبود تحمل پریشانی مادران با فرزند کم توان ذهنی اثربخش بود (p≤0/001). نتایج مقایسه زوجی، نشان از آن داشت که رویکرد مبتنی بر هیجان نسبت به پذیرش و تعهد تاثیر بیشتری بر تحمل پریشانی مادران با فرزند کم توان ذهنی داشت.نتیجه‌گیری: به منظور بهبود تحمل پریشانی مادران با فرزند کم توان ذهنی هر دو درمان مبتنی بر هیجان و پذیرش و تعهد موثر است اما درمان مبتنی بر هیجان تاثیر بیشتری دارد.
Keywords
