Rockowe narracje przestrzenią odkrywania i rozumienia samego siebie. Ku zrównoważonemu rozwojowi

Abstract

Artykuł jest głosem w dyskusji skoncentrowanej wokół edukowania przez rockowe ekspresje. Publikacja ma na celu zapoznanie Czytelnika z określoną propozycją edukacyjną, pokazanie, że muzyka rockowa kryje w sobie edukacyjny potencjał, a nie tylko angażuje konsumpcyjnie – na komercyjnych zasadach (jak chcą niektórzy), oraz włączenie Czytelnika w dyskusję nad zaprezentowanym sposobem bycia edukacji. Tekst jest również zaproszeniem do interpretacji własnej przedstawionych w artykule prac studentów Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie, w których uzewnętrznili oni edukacyjne sensy rockowych ekspresji. W moim przekonaniu prezentowany sposób bycia edukacji nie tylko pozwala na włączenie młodych ludzi w pedagogiczną autokreację, ale także pozwala nauczycielom na doświadczanie wraz nimi tej niecodziennej wędrówki, wędrówki inspirującej do autorefleksji, odkrywania samego siebie, do ruchu ku „byciu czymś więcej”, „ku zrównoważonemu rozwojowi”. Świadome zgłębianie tej rockowej przestrzeni, poszukiwanie jej edukacyjnych sił, zaangażowana peregrynacja jej zakątków sprawia, że człowiek przestaje być li tylko obserwatorem, a staje się uczestnikiem, „interpretatorem doświadczenia”, interpretatorem tekstów kultury (wydarzeń, zjawisk, wytworów itp.). Odkrywanie owego muzycznego świata w ramach edukacyjnych spotkań ma więc sens. Pozostawione w artykule przestrzenie niedookreślone, kwestie otwarte, niedokończone, czy też nierozstrzygnięte mają zagadywać, zachęcać do zadawania pytań, w szerszym, filozoficznym kontekście.

Keywords

• edukacja
• rockowe ekspresje
• autorefleksja
• samopoznanie
• samodoskonalenie
• zrównoważony rozwój