Ṭibb-i Tavānbakhshī (Oct 2014)
تاثیر فونوفورزیس هیدروکورتیزون و محلول دی متیل سولفوکساید بر نقاط ماشه ای غیرفعال عضلهی تراپزیوس فوقانی
Abstract
مقدمه و اهداف نقاط ماشه ای مایوفاشیال یکی از رایج ترین علل دردهای عضلانی-اسکلتی می باشد. یکی از روشهای درمان نقاط ماشه ای، فونوفورزیس، یعنی استفاده از امواج اولتراسوند برای افزایش میزان جذب دارو از طریق پوست است، هرچند اطلاعات کمی در مورد مکانیسم این روش درمانی وجود دارد. هیدروکورتیزون از جمله داروهای کورتیکواستروئیدی بوده که برای فونوفورزیس به کار میرود. از آنجایی که دیمتیلسولفوکساید (DMSO) آنتیاکسیدان و حلالی قوی برای داروها است و با تغییر پیکربندی سلول های شاخی پوست و کراتین بین سلولی نفوذپذیری داروها از طریق پوست را افزایش می دهد، ترکیب آن با هیدروکورتیزون ممکن است باعث افزایش اثرات درمانی دارو شود. هدف این مطالعه بررسی این اثر ترکیبی بر میزان درد (VAS) وآستانهی درد فشاری نقاط ماشه ای (PPT) و نیز دامنهی حرکتی گردن افراد مبتلا به نقاط ماشه ای غیرفعال در عضلهی تراپزیوس فوقانی میباشد. مواد و روش ها این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی دوسویه کور بر روی 40 نفر با بازه¬ی سنی 18 تا 25 سال انجام شد. افراد به طور تصادفی به 2 گروه تقسیم شدند و 10 جلسه درمان با استفاده از ژل هیدروکورتیزون 1% برای گروه اول و ژل ترکیبی هیدروکورتیزون 1% و 10 % DMSO برای گروه دوم انجام شد. ارزیابی متغیرهای این مطالعه قبل از درمان، درانتهای جلسات پنجم و دهم و نیز دو هفته بعد از آخرین جلسه به منظور پیگیری، انجام گرفت. یافته ها تاثیر هر دو روش درمانی در متغیر های VAS ، PPT ، دامنهی خم کردن گردن به همان سمت (ILF) و دامنهی خم کردن به سمت مقابل CLF)) پس از پایان جلسات معنادار بود (001/0 (p p ). بحث و نتیجه گیری نتایج حاصل از مطالعه ی حاضر نشان می دهد که اگرچه فونوفورزیس ژل ترکیبی DMSO و هیدروکورتیزون از نظر میزان اثربخشی بر روی نقاط ماشه ای ارجحیتی بر فونوفورزیس ژل خالص هیدروکورتیزون ندارد، اما ترکیب DMSO با هیدروکورتیزون بر دوام اثرات هیدروکورتیزون می افزاید.
