Hekim davranışlarının hemşirelerin stresle başetme durumları üzerine etkisi

Abstract

Amaç: Hekim ve hemşireler arasındaki etkin olmayan kişiler arası etkileşimler; küfürlü konuşma, bağırma/sesini yükseltme, saygısızlık, aşağılama gibi davranışlar yıkıcı davranış olarak tanımlanmaktadır. Yıkıcı davranışlar, hemşirelerin, iş veriminin düşmesine, konsantrasyonlarının azalmasına, hata yapma oranlarında artışa neden olarak hasta güvenliğini olumsuz yönde etkilemektedir. Bu çalışma hemşirelerin, hekim hemşire ilişkisini nasıl değerlendirdiklerini, yıkıcı hekim davranışına maruz kalma durumlarını ve hemşirelerin stresle başa çıkma tarzlarını belirlemek amacıyla yapılmıştır. Yöntem: Araştırmanın örneklemini, Akdeniz Üniversitesi Hastanesinde çalışan 156 hemşire oluşturmuştur. Veriler, hemşirelerin sosyodemografik özelliklerine ilişkin kişisel bilgi formu, Hekim/hemşire ilişkisi, yıkıcı hekim davranışı ve destek/çözüm başlıklarını içeren anket formu ve Stresle Başa Çıkma Tarzları Ölçeği SBTÖ ile toplanmıştır. Bulgular: Hemşirelerin % 61,5’i 21-30 yaş grubunda ve % 55,8’i Hemşirelik Yüksekokulu mezunudur. Hemşirelerin deneyimledikleri yıkıcı hekim davranış şekillerinin sırasıyla; %67,9 bağırma/sesini yükseltme, %48,7 saygısızlık, %37,2 hastaların/ diğerlerinin yanında azarlama, %29,5 meslektaşlarının önünde azarlama aşağılama olduğu belirlenmiştir. Hemşirelerin %82,7’si yıkıcı hekim davranışını deneyimlemiştir. Yıkıcı hekim davranışının yüksek oranda görüldüğü birim yoğun bakım üniteleri olarak belirlenmiştir. Hemşirelerin çalıştıkları birim ile stresle başa çıkma tarzları ölçeğinden aldıkları puan ortalamaları arasında fark istatistiksel olarak anlamlı çıkmıştır p