نگرش، ادراک و انگیزۀ زبان‌آموزان ایرانی با عملکرد بالا و پایین، نسبت به نگارش مشارکتی.

Abstract

این مطالعه که بر اساس نظریۀ اجتماعی- فرهنگی انجام شده است، به بررسی نگرش، دیدگاه‌ و انگیزۀ زبان­آموزان ایرانی در ارتباط با نگارش مشارکتی می- پردازد. در این پژوهش از یک رویکرد ترکیبی استفاده شده است که جامعه­ای متشکل از ۵۰ زبان‌آموز با سطوح عملکرد متفاوت (پایین و بالا) را شامل می­شود. داده‌های کمی از طریق سه پرسشنامه با تمرکز بر: نگرش، درک و انگیزه جمع‌آوری و با داده‌های کیفی حاصل از یادداشت­های تأملی تکمیل گردید. نتایج پرسشنامه­های نگرش، درک و انگیزه نشان‌دهندۀ دیدگاه مثبت، نسبت به نگارش مشارکتی در هر دو سطح عملکردى بود؛ به خصوص زبان‌آموزان با عملکرد بالا در تمامی سطوح، نمرات به مراتب بالاتری کسب کردند. تحلیل کیفی نیز این موارد را تأیید کرد و نگرش مثبتی نسبت به ارزش آموزشی نگارش مشارکتی را نشان داد. زبان‌آموزان با عملکرد بالا نگرش مشتاقانه‌تری نسبت به نگارش مشارکتی در مقایسه با همتایان خود داشتند. تحلیل موضوعی داده‌های کیفی، هفت مضمون اصلی را نمایان کرد: همکاری با همتایان، ترجیح­ و تمایل­های شخصی و عوامل فردی، تأثیرات و پیامدهای قابل درک، پیشرفت زبان، کارایی و لذت بردن. با وجود اتفاق نظر کلی بر فوائد نگارش مشارکتی، چالش‌هایی مربوط به مدیریت زمان و اختلاف­های فردی نیز شناسایی شدند. یافته‌ها، بینش‌های ارزشمندی در مورد تعامل پیچیده بین عوامل فردی و گروهی، در زمینۀ نگارش مشارکتی ارائه می‌دهند و نشان می‌دهند که ممکن است ارتباطی بین مهارت زبانی موجود و فوائد حاصل از نگارش مشارکتی وجود داشته باشد.

Keywords

• نگرش
• نگارش مشارکتی
• زبان آموزان با عملکردبالا و پایین
• انگیزه
• درک
• یادداشت تأملی