نقش واسطه‌ای هوش هیجانی در رابطه تعارض کار- خانواده و طرحواره عشق با نگرش به روابط فرازناشویی زوجینِ هردو شاغل

Abstract

پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش واسطه‌ای هوش هیجانی در رابطه تعارض کار ـ ‌خانواده و طرحواره عشق با نگرش به روابط فرازناشویی زوجینِ هردو شاغل انجام شد. روش پژوهش هم‌بستگی از نوع مدل‌یابی معادله‌های ساختاری بود. جامعه آماری زوجینِ هردو شاغل شهر تهران بودند. حجم نمونه 212 نفر بود که با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل مقیاس هوش هیجانی شات، مقیاس تعارض‌های کار ـ خانواده کارلسون، مقیاس طرحواره عشق سینگلس و مقیاس نگرش به روابط فرازناشویی مارک واتلی بود. تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS-26 و AMOS-24 انجام شد. یافته‌ها نشان داد تعارض کار-خانواده و طرحواره عشق بی‌ثبات بر متغیر نگرش به روابط فرازناشویی، مثبت و معنا‌دار بود. اثر طرحواره عشق ایمن و هوش هیجانی بر متغیر نگرش به روابط فرازناشویی، منفی و معنادار بود، ولی طرحواره عشق چسبنده بر متغیر نگرش به روابط فرازناشویی، معنادار نبود. اثر طرحواره عشق ایمن، طرحواره عشق بی‌ثبات و تعارض کار ـ ‌خانواده بر نگرش به روابط فرازناشویی با نقش میانجی هوش هیجانی معنادار بود. طرحواره عشق چسبنده بر نگرش به روابط فرازناشویی، معنا‌دار نبود. زمانی که تعارض کار ـ خانواده پدید می‌آید، فشار ناشی از یک نقش، بر کارکرد شخص در نقش دیگر اثر می‌گذارد.

Keywords

• طرحواره عشق
• روابط فرازناشویی
• هوش هیجانی
• تعارض کار-خانواده