اثر منابع آلی، غیرآلی و هیدروکسی منگنز، روی و مس بر عملکرد مرغ‌های تخم‌گذار مسن

Abstract

آزمایش حاضر با هدف بررسی استفاده از منابع آلی، غیرآلی و هیدروکسی منگنز، روی و مس بر خصوصیات کمّی و کیفی تخم­مرغ در مرغ­های تخم­گذار مسن انجام شد. بدین منظور از 240 قطعه مرغ تخم­گذار سویه تجاری های-لاین از سن 55 تا 65 هفتگی در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، چهار تکرار و 15 پرنده در هر تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1- جیره شاهد، حاوی منبع سولفات منگنز، روی و مس، 2- جیره حاوی کیلات منگنز، روی و مس با اسید آمینه متیونین، 3- جیره حاوی منبع هیدروکسی منگنز، روی و مس، 4- جیره حاوی هیدروکسی منگنز، روی و مس به میزان 70% تیمار سوم بودند. فرم­های کیلاته و هیدروکسی منگنز، روی و مس سبب افزایش معنی­دار وزن تخم­مرغ در بیشتر هفته­های آزمایش و بهبود ضریب تبدیل در هفته­های 62، 64 و 65 نسبت به گروه سولفات این عناصر شد (05/0PP<) سطح منگنز خون شد. همچنین فرم کیلاته و هیدروکسی عناصر سبب افزایش منگنز پوسته و زرده تخم­مرغ و روی زرده و کاهش منگنز، روی، آهن و مس مدفوع در مقایسه با فرم سولفات و 70% هیدروکسی شدند. نتایج این آزمایش نشان داد که بکارگیری شکل کیلاته یا هیدروکسی منگنز، روی و مس در جیره مرغ­های تخم­گذار مسن نسبت به شکل سولفاته آن سبب بهبود عملکرد می­شود.

Keywords

• روی
• عملکرد
• مرغ تخم‌گذار
• مس
• منگنز