Pizhūhish dar Bihdāsht-i Muḥīṭ. (Nov 2021)
مدلسازی و بهینهسازی در سیستم مدیریت پسماند جامد شهری با رویکرد کاهش انتشارات- مطالعه موردی: شهر تهران
Abstract
زمینه و هدف: تأثیر تنوع انواع پسماند تولید شده در سامانه، حملونقل و تیمار پسماند، تنوع آلایندگی ناشی از جمعآوری زباله و غیره مشکلات استانداردی هستند که جوامع از جمله ایران با آن سروکار دارند. شهر تهران بهعنوان پایتخت ایران، روزانه بیش از ۷۰۰۰ تن پسماند تولید میکند و در صورت عدم مدیریت صحیح این حجم از پسماند، انتشاراتی بیش از حد مجاز به محیط زیست وارد میکند. مطالعه حاضر با هدف کمینه کردن انتشارات تولیدی ناشی از پسماند در شهر تهران انجام شد.مواد و روشها: در این پژوهش، یک مدل ابرساختار برای مدیریت پسماند جامد ارائه شد که رویکرد آن، رسیدن به حداکثر انتشارات اجتناب شده میباشد. بهینهسازی با نرمالسازی خروجی مربوط به انتشارات و سپس دستهبندی و مرتب کردن دادهها انجام شد.یافتهها: با بررسی 31250 سناریوی مختلف و بر اساس نتایج بهدستآمده، بهترین سناریو از نظر بهینهسازی انتشارات، سناریو 21303 بود و حالتی است که مواد آلی، کاغذ و چوب وارد هضم بیهوازی و پلاستیک، شیشه و آهن وارد فرآیند بازیافت شوند. در این حالت میزان انتشارات اجتناب شده برابر 837027- کیلوگرم کربن دی اکسید معادل در هر روز است.نتیجهگیری: میتوان هضم بیهوازی مواد آلی، کاغذ و چوب و بازیافت پلاستیک، شیشه و آهن را بهعنوان یک الگوی پایدار برای سیستم فعلی مدیریت پسماند شهر تهران انتخاب کرد. در این حالت میزان اجتناب شده انتشارات نیز افزایش زیادی مییابد و میتوان آن را بهعنوان بهترین گزینه دوستدار محیط زیست در نظر گرفت.
Keywords