اثربخشی آموزش فلسفه به کودکان بر خودکارآمدی تحصیلی دانش‌آموزان دختر پایه چهارم ابتدایی

Abstract

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش فلسفه به کودکان بر خودکارآمدی تحصیلی دانش‌آموزان دختر پایه چهارم ابتدایی انجام گرفت. روش پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه بود. دوره پیگیری نیز دوماهه اجرا شد. جامعه آماری شامل دانش‌آموزان دختر پایه چهارم ابتدایی بود که در سال تحصیلی 1401-1400 در شهر شهرکرد مشغول به تحصیل بودند. نمونه در این پژوهش شامل 60 دانش‌آموز دختر پایه چهارم ابتدایی بود که با روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه ای انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه‌های آزمایش و گواه جایدهی شدند (30 دانش‌آموز در گروه آزمایش و 30 دانش‌آموز در گروه گواه). سپس معلم دانش‌آموزان حاضر در گروه آزمایش، آموزش فلسفه به کودکان را طی کارگاهی 8 ساعته آموخته و طی 12 هفته در 12 جلسه 75 دقیقه‌ای به صورت گروهی برای دانش آموزان کلاس اجرا نمود. پرسشنامه مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی (مورگان- جینکز ، 1999) بود. داده‌های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل واریانس آمیخته با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS23 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که آموزش فلسفه به کودکان از طریق معلمان بر خودمهارگری (0001>P؛ 56/0=Eta؛ 23/74=F) دانش‌آموزان تاثیر داشته است. بر اساس یافته‌های پژوهش می‌توان چنین نتیجه گرفت که آموزش فلسفه با آشنایی دانش‌آموزان با ﻣﻬﺎرت‌ﻫﺎی ﻫﻤﮑﺎری و ﺗﻔﮑﺮ، ﺑﻬﺒﻮد ارﺗﺒﺎﻃﺎت و ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ‌ﭘﺬﯾﺮی اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ، رشد تفکر انتقادی و کشف توانایی‌های شناختی و ادراکی می‌تواند به عنوان یک روش کارآمد جهت بهبود خودکارآمدی تحصیلی دانش‌آموزان مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords

• آموزش فلسفه به کودکان
• خودکارآمدی تحصیلی
• دانش‌آموزان دختر