تأثیر کودهای آلی و شیمیایی بر ویژگی‌های رشدی، عملکرد و اجزاء عملکرد گوجه فرنگی (Lycopersicon esculentum L.)

Abstract

به‌منظور بررسی تأثیر انواع کودهای آلی و شیمیایی بر روی خصوصیات رشدی، عملکرد و اجزاء عملکرد گوجه‌فرنگی، آزمایشی با شش تیمار و سه تکرار و در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در ایستگاه تحقیقاتی دانشگاه شهید بهشتی انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل شاهد، کود شیمیایی، کود گاوی، کود مرغی، ورمی‌کمپوست و کمپوست زباله بودند. بر اساس نتایج اثر تیمارها بر ارتفاع بوته، قطر ساقه، تعداد شاخه فرعی و شاخص سطح برگ معنی‌دار بود. تیمار ورمی‌کمپوست و کود شیمیایی بیش‌ترین(2/6) و تیمار شاهد کم‌ترین (3/3) شاخص سطح برگ را داشتند. بالاترین وزن خشک اندام‌های هوایی در واحد سطح در تیمارهای ورمی‌کمپوست و کود شیمیایی و کمترین مقدار آن در تیمار شاهد مشاهده شد. در همه تیمارهای کودی عملکرد و اجزای عملکرد نسبت به تیمار شاهد افزایش یافت. تیمار کود شیمیایی و ورمی‌کمپوست به‌ترتیب با عملکرد 9/22 و 8/20‌تن در هکتار بیش‌ترین و تیمار شاهد با 5/7‌تن در هکتار کم‌ترین عملکرد میوه را داشتند. اثر تیمارهای آزمایشی بر تعداد میوه در بوته معنی‌دار بود ولی تیمارهای مختلف تأثیر معنی‌داری بر میانگین وزن میوه نداشتند. کاربرد کودهای آلی و شیمیایی موجب افزایش معنی‌دار تعداد گل در مقایسه با تیمار شاهد شد به‌صورتی‌که تعداد گل در بوته در تیمار کود شیمیایی و ورمی‌کمپوست در مقایسه با تیمار عدم مصرف کود به‌ترتیب 143 و 129‌درصد افزایش یافت. با توجه به اثرات مثبت و معنی‌دار همه کودهای آلی مورد مطالعه در این آزمایش به‌نظر می‌رسد که می‌توان گوجه‌فرنگی را به‌عنوان یک گیاه مهم جهت تولید در نظام‏های کشاورزی ارگانیک و کم‏نهاده مورد توجه قرار داد.

Keywords

• تغذیه گیاهی
• عملکرد اقتصادی
• کمپوست
• کود دامی