رابطه استرس ادراک‌شده و طرد والدین با پرخاشگری فرزندان در دوران همه‌گیری کرونا

Abstract

با توجه به تأثیرات کرونا آموزش‌های مدرسه در بستر خانه صورت گرفته است. تعطیلی مدارس و قرنطینه خانگی دانش آموزان به دلیل همه‌گیری، روی سلامت جسمی و روانی کودکان نیز تأثیرگذار است؛ بنابراین می‌توان انتظار داشت که بر روی استرس و طرد ِ والدین تأثیرگذار باشد. لذا پژوهشی باهدف رابطه استرس ادراک‌شده و طرد والدین با پرخاشگری فرزندان در همه‌گیری کرونا انجام شد. طرح پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود و جامعه آن شامل والدین دارای فرزند در سن 12 تا 17 ساله شهر بروجرد در سال تحصیلی 1400-1399 بود. حجم نمونه 386 نفر تعیین شد که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. پرسشنامه‌های مورداستفاده شامل مقیاس پرخاشگری کریمی (2012)، مقیاس استرس ادراک‌شده کوهن (1983) و مقیاس طرد والدین روهنر (2005) بود. داده‌ها با استفاده آزمون همبستگی Spearman و نرم‌افزار SPSS-21 مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. یافته‌های حاصل از پژوهش رابطه معنادار مثبتی به میزان (481/0r=) میان استرس منفی والدین با پرخاشگری فرزندان را نشان داد. همچنین بین استرس مثبت والدین با پرخاشگری فرزندان رابطه منفی و معنادار (286/0-r=) وجود داشت. درنهایت بین طرد والدین با پرخاشگری فرزندان رابطه مثبت و معنی‌دار (606/0r=) وجود دارد؛ بنابراین استرس و طرد والدین در بروز رفتارهای پرخاشگرایانه فرزندان در دوره کرونا مؤثر است.

Keywords

• پرخاشگری
• طرد والدین
• استرس
• کرونا