میانجی‌گری هوش هیجانی در رابطه میان استرس در دوران کووید-19 و بهره‌وری کارکنان شرکت گاز خراسان جنوبی

Abstract

هدف اصلی این پژوهش، بررسی تأثیر استرس بر عملکرد فردی در دوران کووید 19 با نقش میانجی هوش هیجانی می­باشد. مطالعۀ حاضر از نظر هدف، جزو تحقیقات کاربردی و از نظر روش گردآوری اطلاعات، جزو تحقیقات توصیفی می­باشد. این پژوهش در میان کارکنان شرکت گاز خراسان جنوبی به تعداد 250 نفر انجام گرفته ­است. با استفاده از فرمول کوکران، تعداد حجم نمونه 152 نفر به دست آمد که به روش نمونه­گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. داده­های مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه­های استاندارد جمع­آوری شده است. برای سؤالات مربوط به استرس ناشی از کووید 19 از پرسشنامه تورسن و همکاران (2010)، برای سؤالات مربوط به متغیر عملکرد فردی از پرسشنامه روماس ویلاگراسا (2019) و همچنین برای سؤالات مربوط به متغیر هوش هیجانی از پرسشنامه ونگ و لاو (2002) استفاده شده­ است. برای بررسی روایی صوری ابزار گردآوری داده‏ها، ضمن استفاده از پرسشنامه‏های استاندارد، از نظر و تأیید صاحب‏نظران کمک گرفته شد و همچنین پایایی پرسشنامه نهایی نیز با روش آلفای کرونباخ 0/805 و مطلوب گزارش شد. داده­های جمع­آوری شده با استفاده از نرم­افزارهای آماری SPSS و AMOS تحلیل شدند و فرضیات به روش مدل‌سازی معادلات ساختاری مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج حاصل از تحلیل داده­ها نشان داد که استرس ناشی از کووید-19 بر عملکرد فردی کارکنان و هوش هیجانی آنان تاثیر منفی دارد؛ در حالی که هوش­هیجانی بر عملکرد فردی کارکنان، اثر مثبت و معناداری دارد و همچنین هوش هیجانی در رابطه بین استرس ناشی از کووید-19 و عملکرد فردی کارکنان نقش میانجی ایفا می کند.

Keywords

• استرس
• کووید 19
• عملکرد فردی کارکنان
• هوش هیجانی