تخمین کارایی فنی بیمارستان‌های عمومی استان قم با استفاده از روش تحلیل فراگیر داده‌ها (DEA)

Abstract

زمینه و هدف: بیمارستان‌ها به‌عنوان بزرگ‌ترین و پرهزینه‌ترین واحد عملیاتی نظام بهداشت ودرمان از اهمیتی خاص برخوردارند. میزان کارایی می‌تواند معیاری برای سنجش عملکرد و بهره‌وری مصرف منابع در بیمارستان‌ها باشد. هدف این پژوهش، تعیین کارایی فنی بیمارستان‌های عمومی دانشگاه علوم پزشکی قم است. مواد و روش‌ها :این مطالعه از نوع مطالعات توصیفی ـ تحلیلی است. در این پژوهش برای تعیین کارایی بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی قم که شامل 6 بیمارستان آموزشی ـ درمانیو 2 بیمارستان عمومی است، از روش تحلیل فراگیر داده‌ها استفاده‌گردیده و اطلاعات و آمارمربوط به مدارک پزشکی بیمارستان‌ها، پس از جمع‌آوری، با بهره‌گیری از نرم‌افزارDeap2، پردازش و برای نیل به اهداف پژوهش استفاده-شده‌است. یافته‌ها:متوسط نمره‌ی کارایی فنی بیمارستان‌های مورد مطالعه در سال‌های 1389 و 1390، حدود 717/0 و 751/0 برآورد گردیده‌است. باتوجه به نمره‌ی کارایی فنی بیمارستان‌های مورد مطالعه در سال 1390، یک بیمارستان دارایی کارایی 1، سه بیمارستان دارای کارایی بین 1- 8/0و چهار بیمارستان زیر 8/0 هستند. در سال 1389 نیز یک بیمارستان نمره‌ی 1، دو بیمارستان نمره‌ی بین1- 8/0 و مابقی بیمارستان‌ها دارای نمره‌ی کارایی زیر 8/0 هستند. نتیجه‌گیری:بیمارستان‌های مورد مطالعه برای رسیدن به حداکثر کارایی باید به تعداد نهاده‌های مازاد خود، از مقادیر اولیه‌ی نهاده‌ها کم نمایند تا به سطح کارایی مطلوب دست‌یابند.زیرا در سال‌های89 و90 به‌ترتیب با 71% و 75% از منابع خود، می‌توانستند به همان سطح ستانده‌های فعلی دست‌یابند.

Keywords

• کارایی فنی
• بیمارستان
• تحلیل پوششی داده‌ها