Krytyka naturalizmu pedagogicznego w ujęciu Wasilija Zieńkowskiego (1881–1962)

Abstract

Celem artykułu jest prezentacja rozważań Wasilija Zieńkowskiego (1881–1962) na temat naturalizmu pedagogicznego. W swojej krytyce Zieńkowski koncentruje się przede wszystkim na wskazaniu konsekwencji tego podejścia dla rozumienia człowieka jako podmiotu wychowania. Podkreśla, że pedagogika zbudowana na antropologii naturalistycznej nie jest zainteresowana „tajemnicą” człowieczeństwa, a proponowane przez nią rozwiązania są raczej tresurą niż wychowaniem. W ramach pedagogiki naturalistycznej człowiek jest obiektem, a nie podmiotem wychowania, ponieważ jest ona zbudowana na antropologii sprzyjającej dezintegracji człowieka jako osoby i psychosomatycznej jedności. Według Zieńkowskiego przezwyciężenie naturalizmu jest możliwe tylko na gruncie religii chrześcijańskiej, chrześcijańskiego personalizmu i sofiologii.

Keywords

• wasilij zieńkowski
• antropologia pedagogiczna
• naturalizm pedagogiczny
• personalizm w pedagogice