ارتباط بین مصرف مس و منیزیم با بیماری های قلبی عروقی: مقاله مروری

Abstract

بیماریهای قلبی-عروقی (CVD) یکی از علل اصلی مرگ و میر هستند. مطالعات متعددی بر ارتباط بین مصرف مس و CVD در مطالعات اپیدمیولوژیک تمرکز کرده‌اند. با این حال، اثرات مس خوراکی در CVD همچنان مورد بحث است. تعدادی از مطالعات روی مدل حیوانی مشاهده کردند که مصرف مس بر اساس مسیرهای مولکولی ارتباط قوی با آتروژنز دارد. با این حال سایر مطالعات این هم‌بستگی را تایید نکرده‌اند. کارآزمایی‌های بالینی ارتباطی بین مصرف مس با CVD نشان نداده‌اند و مقدار مصرف بهینه مس برای کاهش خطر ابتلا به CVD ها نامشخص است. منیزیم (Mg) عنصر حیاتی دیگری است که در فرآیندهای مختلف زیستی نقش اساسی دارد. چندین کارآزمایی تصادفی‌شده شاهد‌دار (RCT) و فراتحلیل ها گزارش کرده‌اند که افرادی که مصرف بالای منیزیم دارند، کمتر در معرض خطر برای ابتلا به CVD هستند. بر اساس مشاهدات، افزایش مصرف منیزیم خطر ابتلا به عوامل خطر نارسایی قلب (CD) و CVD را کاهش میدهد. این مطالعه همچنین نشان داد که افراد با مصرف بالای منیزیم نیز کمتر در معرض خطر ابتلا به فشار خون و بیماری قند هستند. هدف این بررسی مرور یافته‌های اخیر در مورد ارتباط بین مصرف مس و منیزیم و بیماری‌های قلبی عروقی است. علاوه بر این، مطالعات RCT دقیق تری برای درک کامل مکانیسم های اساسی و درگیر در اثرگذاری منیزیم بر سلامت قلب و عروق مورد نیاز است.

Keywords

• مس
• منیزیوم
• بیماری های قلبی-عروقی