رابطه رضایت زناشویی با ذهن آگاهی در زوجین: نقش میانجی نظریه ذهن

Abstract

دیدگاه‌های نظری جدید شروع به تغییر مطالعه ویژگی‌های ذهن آگاهی فراتر از فرآیندهای فردی به روابط عاشقانه بین فردی کرده‌اند. دوام این اهداف ممکن است مشروط به این فرض اساسی باشد که ذهن آگاهی با ویژگی‌های بالاتر با نتایج مفیدی مانند رضایت از رابطه مرتبط است. این پژوهش باهدف تدوین مدل رضایت زناشویی بر اساس ذهن آگاهی با نقش میانجیگری نظریه ذهن در زوجین انجام شد. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. نمونه شامل 500 نفر (250 زوج) از زوج‌های شاغل شهر تهران در سال 1401 بود که با روش نمونه‌گیری طبقه‌ای نسبتی (ادارات) انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه‌های رضایت زناشویی (انریچ، 1989) ، ذهن آگاهی (فرایبرک، 2006) و نظریه ذهن (کوهن، 2001) گردآوری شد. برای تحلیل داده‌ها از مدل یابی معادلات ساختاری، تحلیل رگرسیون چند متغیری و تحلیل واریانس استفاده شد. پردازش اطلاعات و بررسی فرضیه‌ها با استفاده از نرم‌افزارهای SPSSV25 و AMOSV26 صورت گرفت. نتایج به‌دست‌آمده از مدل یابی معادلات ساختاری حاکی از رابطه مستقیم و معنادار ذهن آگاهی با نظریه ذهن (001/0=p، 350/0=β) ، ذهن آگاهی با رضایت زناشویی (001/0>p، 710/0=β)، نظریه ذهن با رضایت زناشویی (001/ 0>p، 451/0=β) بود. همچنین نتایجشان داد که نظریه ذهن در رابطه بین ذهن آگاهی و رضایت زناشویی زوجین نقش میانجی ایفا می‌کند (001/ 0>p، 107/0=β). ذهن آگاهی به‌طور مستقیم و غیرمستقیم با میانجی نظریه ذهن با رضایت زناشویی زوجین رابطه دارد. ازاین‌رو برنامه‌ریزی جهت افزایش میزان ذهن آگاهی و نظریه ذهن زوجین می‌تواند رضایت آنان از زندگی زناشویی را افزایش داده و ساختار خانواده را بهبود بخشد.

Keywords

• ذهن آگاهی
• رضایت زناشویی
• نظریه ذهن
• زوجین