Āmūzish-i Muḥīṭ-i Zīst va Tusi̒ah-i Pāydār (Feb 2016)
جهانیشدن و توسعه پایدار
Abstract
این مقاله به تبیین ظرفیت جهانی شدن برای تضمین توسعه پایدار میپردازد. نویسنده ضمن بررسی دیدگاههای بدبینانه درباره تأثیرات سلبی جهانی شدن بر توسعه پایدار که این دو متغیر را به مثابه پارادایمهای رقیب و متقابل قلمداد میکنند، در چارچوب رویکرد تحولگرایانه معتقد است که جهانیشدن و توسعه پایدار دو پارادایم مکمل و متعامل با یکدیگر هستند و جهانی شدن به عنوان "فرایند همپیوندی جهان بدون مرز" میتواند در چارچوب پذیرفته شدۀ پایداری به گونهای مؤثر عمل کند و منجر به تأثیراتی ایجابی بر توسعه پایدار در عرصههای عدالت اجتماعی، حفاظت محیط زیست و امنیت انسانی شود تا راه را برای تحقق "جهانی شدن پایدار" و "جهانی شدن موفقیت آمیز" هموار سازد. جهانی شدن در صورتی پایدار و موفقیت آمیز به شمار میآید که توانایی نسلهای آینده را برای تأمین نیازهای اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی خود مورد مصالحه و سازش قرار ندهد بلکه در عوض باید اقتصادی دانش بنیان را رقم بزند و به ارتقای سطح آگاهیهای عمومی و تخصصی از طریق اهتمام ویژه به نقش عمده آموزش در دستور کارهای توسعه پایدار کمک کند. سپس مقاله به تجزیه و تحلیل چالشها و فرصتهای جهانی شدن برای توسعه پایدار میپردازد و سرانجام راهکارهای ممکن برای دستیابی به جهانی شدن پایدار و موفقیتآمیز را با تأکید بر رشد اقتصادی توأم با برابری و صلح اجتماعی، تعهد سازنده در قبال اقتصاد جهانی، رعایت مقررات زیست محیطی و تحقق نظام موفق آموزشی تبیین میکند.