تاثیرات یک دوره برنامه تمرین اصلاحی با تراباند بر فعالیت الکتریکی عضلات در افراد دارای عارضه ژنووالگوم طی دویدن

Abstract

مقدمه و اهداف:زانوی ضربدری یکی از شایع‌ترین عارضه‌های اندام تحتانی می‌باشد که عملکرد افراد را تحت تاثیر قرار می‌دهد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیرات یک دوره برنامه تمرین با تراباند بر فعالیت الکتریکی عضلات در افراد دارای عارضه زانوی ضربدری طی دویدن بود. مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی و کارآزمایی بود. 24 دانشجوی پسر دارای زانوی ضربدری (20-30 سال) بصورت تصادفی در دو گروه کنترل و تجربی قرار گرفتند. تمرینات اصلاحی به مدت 8 هفته با استفاده از تراباند برای گروه تجربی انجام شد. فعالیت الکتریکی عضلات منتخب بوسیله دستگاه الکترومایوگرافی ثبت شد. جهت تحلیل‌های آماری از آزمون آنالیز واریانس با اندازه‌های تکراری (Repeated measure ANOVA) در سطح معنی‌داری 0/05 استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد فعالیت الکتریکی عضله دوسر رانی کاهش معنی‌داری را در فاز اتکای دویدن به اندازه 69/98 درصد طی پس‌آزمون در مقایسه با پیش-آزمون نشان داد (0/002=P؛ 1/88=d). همچنین فعالیت الکتریکی عضله نیمه وتری در فاز اتکای دویدن طی پس‌آزمون در مقایسه با پیش‌آزمون کاهش معنی‌داری را به اندازه 33/77 درصد نشان داد (0/024=P؛ 0/86=d). فعالیت الکتریکی سایر عضلات در گروه تجربی، هیچگونه اختلاف معنی‌داری را طی پس‌آزمون در مقایسه با پیش‌آزمون نشان نداد (0/05

Keywords

• تمرینات اصلاحی
• فعالیت الکتریکی عضلات
• زانوی ضربدری
• دویدن