بررسی کارایی نانو سیلیس اصلاح شده با پوکه معدنی در کاهش میزان نیترات (NO3) و فسفات (PO4) آب خروجی از پساب مزارع پرورش ماهی

Abstract

پساب خروجی از مزارع پرورش ماهی مقادیر بالایی از نیترات و فسفات دارند. در مطالعه حاضر حذف نیترات و فسفات از پساب مزارع آبزیان توسط جاذب نانوسیلیس اصلاح شده با پوکه معدنی مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور جاذب مورد نظر در شرایط آزمایشگاهی به 250 میلی لیتر پساب (با غلظت 50% و 100%) اضافه شد (دوز جاذب 01/0، 05/0، 1/0، 5/0 و 1 گرم بر لیتر). قبل از شروع آزمایش غلظت نیترات و فسفات موجود در پساب اندازه گیری شد. طبق نتایج بیشترین میزان حذف نیترات و فسفات در دوز 5/0 گرم بر لیتر به عنوان دوز بهینه انتخاب شد به طوری که در غلظت‌های بالاتر از این مقدار راندمان حذف نیترات و فسفات کاهش یافت، دلیل این امر این است که مکان‌های فعال در دسترس در دوزهای بالاتر از 5/0 گرم کاهش می‌یابد. در این آزمایش زمان بهینه تماس جاذب با آلاینده 45 دقیقه به دست آمد. به نظر می‌رسد نانوسیلیس اصلاح شده با پوکه معدنی توانایی بالایی (راندمان 86%) برای حذف نیترات و فسفات از پساب پرورش آبزیان را دارد و می‌توان در پالایش پساب خروجی از مزارع آبزیان قبل از استفاده مجدد در سیستم برگشتی یا قبل از ورود به محیط زیست مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords

• پساب آبزی‌پروری
• حذف نیترات و فسفات
• نانوسیلیس
• پوکه معدنی