Rouw mag er zijn

Abstract

ABSTRACTGrieving is allowedGrief is a human experience. Every form of loss shapes you into the human being you are today. Contrary to what earlier, unproven grief models postulate, grief does not have an end point. That is, bereavement does not have to be completely processed, but it should be integrated into someone’s life. The outdated grief models were often interpreted and used in a normative way, which led to a normative standard model. This portraits the belief that every mourner would experience similar symptoms and would go through a fixed pattern of phases. However, the updated vision emphasizes the individual and unique process of coping with loss: norms concerning grief should be banned. By means of literature research, interviews with professionals and personal experiences, it became clear that finding an equilibrium between restoration-orientated and loss-orientated coping styles is most beneficial. An important aspect in finding this balance is meaningfulness. Furthermore, the ability to bear a loss and to adapt accordingly are important components. Lastly, attaching significance to a loss is a constructive way of integrating the loss into one’s life. The death of a loved one should therefore not be forgotten or tucked away. After all, grief is the price we pay for love. SAMENVATTINGRouw mag er zijnRouw is een menselijke ervaring en elk verlies vormt je als mens. Rouw heeft, in tegenstelling tot wat de verouderde, niet bewezen rouwmodellen beweren, geen eindpunt. Verlies hoeft namelijk niet verwerkt te worden, maar moet juist geïntegreerd worden in iemands leven. De verouderde rouwmodellen zijn vaak normatief opgevat en toegepast, waaruit een normatief standaardmodel is ontstaan. Daarbij werd gedacht dat elke rouwende dezelfde symptomen zou vertonen en het rouwproces volgens vaste fasen zou verlopen. Binnen de vernieuwde visie wordt er juist van uitgegaan dat elk individu een unieke manier van reageren op rouw heeft. Er zou geen norm mogen heersen rondom rouw. Door middel van literatuuronderzoek, gesprekken met professionals en eigen ervaringen wordt duidelijk dat het vinden van balans tussen herstelgerichte en verliesgerichte coping helpend is. Zingeving is hierbij van groot belang. Het vermogen om een verlies te kunnen dragen, maar ook het vermogen om je aan te kunnen passen na een verlies, is daarnaast een belangrijk component. Als laatste is betekenis geven aan het verlies helpend om het verlies te kunnen integreren in iemands leven. Een verloren dierbare hoeft namelijk niet vergeten of weggestopt te worden: rouw is immers de prijs van liefde.

Keywords

• grief, loss, process of grieving, integrative model of grieving, dual process model, resilience, give meaning, integration