Izrael jako świadek Boga (Iz 43,8-13)

Abstract

Przedmiotem analizy jest tekst Iz 43,8-13, który stanowi ważny moment w procesie sądowym, który Jahwe prowadzi z obcymi narodami i czczonymi przez nich bogami. Proces stanowi o dynamice narracyjnej Deutero-Izjasza. Dochodzi do zwrotu akcji w toczącym się procesie – Izrael z pozycji świadka Jahwe sam staje się oskarżony o odrzucenie powołania do bycia świadkiem. Poszukiwanie przyczyn nieudanego świadectwa Izraela o Bogu łączy się z odczytaniem treści tego świadectwa. Bóg nie rezygnuje z objawienia się światu i swoim świadkiem czyni postać nazwaną Sługą Jahwe, który nie tylko doprowadzi świat do poznania prawdy o Bogu, ale również usprawiedliwi Izrael i inne narody, stając się „przymierzem ludu”.

Keywords

• Księga Izajasza
• Izajasz
• Sługa Yahwe
• przymierze
• świadectwo
• monoteizm