مدل ساختاری روابط بین قدردانی، کیفیت ارتباط زناشویی و رضایت زناشویی در معلمان شهر سبزوار

Abstract

زمینه قدردانی، به عنوان یک عامل مثبت، میتواند به غنیسازی و تحکیم روابط بین زوجین کمک کند. پژوهش حاضر با هدف ارزیابی مدل ساختاری روابط بین قدردانی، کیفیت ارتباط زناشویی و رضایت زناشویی انجام شد. روش کار طرح پژوهش همبستگی از طریق مدلیابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری، کلیه معلمان زن شهر نفر به عنوان نمونه پژوهش با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی 541 بودند که از بین آنها 1351سبزوار در سال ساده انتخاب شدند. دادههای پژوهش با استفاده از پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ، پرسشنامه قدردانی و پرسشنامه کیفیت ادراک شده ابعاد ارتباط زناشویی جمعآوری شد. یافته‌ها ارزیابی برازندگی مدل، روابط مستقیم و واسطه‌ای با استفاده از مدل‌یابی معادلات ساختاری (SEM) و از طریق نرم‌افزار‌های AMOS-24 و SPSS-24 انجام گرفت. نتایج نشان داد مدل با انجام برخی اصلاحات، برازش مطلوبی با داده‌ها دارد. همچنین، نتایج نشان داد قدردانی علاوه بر رابطه مستقیم با رضایت زناشویی، از طریق افزایش کیفیت ارتباط زناشویی به صورت غیرمستقیم نیز رضایت زناشویی را افزایش می‌دهد (p<0/05). نتیجه‌گیری قدردانی به صورت مستقیم و همچنین غیرمستقیم از طریق افزایش کیفیت ارتباط زناشویی، با افزایش رضایت زناشویی همراه است. این مطالعه به درک بهتر فرایندهای مثبتی که زوجین را در مقابل نارضایتی زناشویی حفظ می‌کنند، کمک می‌کند و متخصصان می‌توانند از نتایج آن به منظور حفظ و دستیابی به رضایت زناشویی استفاده کنند.

Keywords

• قدردانی
• رضایت زناشویی
• کیفیت ارتباط زناشویی