نقش میانجی خودکارآمدی در مزیت‌های یادگیری منتسب به تمرین دوتایی و انفرادی

Abstract

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی خودکارآمدی در مزیت های یادگیری منتسب به روش تمرین دوتایی بود. بیست و پنج دانشجوی پسر در دو گروه تمرین دوتایی و انفرادی در یادگیری فرم شمارة یک تکواندو طی چهار جلسه 30 دقیقه­ای مورد آموزش قرار­گرفتند. افراد گروه تمرین دوتایی در گروه­های دونفری به تمرین می­پرداختند ولی افراد گروه تمرین انفرادی به صورت جداگانه تمرین می­کردند. پرسش‌نامة خودکارآمدی یک بار قبل از اولین کوشش تمرینی و یک بار قبل از آزمون یادداری به شرکت­کنندگان ارائه ­شد. نتایج نشان داد پیشرفت یادگیری و خودکارآمدی در گروه تمرین دوتایی بیشتر از گروه تمرین انفرادی بود. لذا می­توان جمع بندی کرد که یکی از عواملی که موجب ­می­شود نوآموزانی که به صورت دوتایی تمرین می­کنند یادگیری بیشتری را تجربه کنند، نه فقط مشاهده الگوی در حال یادگیری، بلکه بالا رفتن عاملی روانشناختی به نام خودکارآمدی در آنها می­باشد.

Keywords

• خودکارآمدی
• یادگیری حرکتی
• تمرین دوتایی
• تکواندو