Pediatric Endocrinology, Diabetes and Metabolism (Sep 2007)
Niskorosłość u dzieci z niektórymi schorzeniami przewlekłymi
Abstract
Wprowadzenie: Osłabienie potencjału wzrostowego dziecka jest często obserwowane w schorzeniach o charakterze przewlekłym. Celem pracy była ocena zaburzeń wzrastania dzieci i młodzieży chorych na przewlekłe schorzenia narządów zmysłów - wzroku lub słuchu, oraz dzieci chorych na mukowiscydozę. Materiał i metody: Materiał stanowiły dane antropometryczne (wysokość i masa ciała, wskaźnik BMI) oraz dane uzyskane z wywiadu lekarskiego. Dane medyczne dotyczyły stopnia nasilenia wady dziecka, etiologii schorzenia oraz przebytych terapii leczniczych. Ze względu na zróżnicowany wiek badanych, indywidualne dane pomiarowe standaryzowano na średnią arytmetyczną i odchylenie standardowe odpowiedniej klasy wieku oraz płci układu odniesienia, którą stanowiły pomiary antropometryczne dzieci i młodzieży warszawskiej. Za dzieci niskorosłe uznano takie, których wartości wysokości ciała mieściły się poniżej -2 odchylenia standardowego względem średniej. Wyniki: Wśród dzieci z deficytem wzroku poważne zaburzenia wzrastania odnotowano u 32 osób (11,1%), których wada wzroku była następstwem m.in.: retinopatii wcześniaków, nowotworów wewnątrzczaszkowych oraz urazów głowy. W grupie dzieci z deficytem słuchu poważne zaburzenia wzrastania zaobserwowano u 19 osób (10,2%); wada słuchu była następstwem m.in. przyjmowania antybiotyków i innych leków ototoksycznych, zarażenia matki wirusem różyczki w czasie ciąży, zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych lub spowodowana była chorobą wątroby lub nerek u matki. Wśród dzieci chorych na mukowiscydozę niskorosłość odnotowano u 16 badanych (25,8%). W grupie tej dominowali chorzy z najcięższym typem mutacji, tj. A508/A508. U wszystkich dzieci niskorosłych zaobserwowano również duże niedobory masy ciała (największe u dzieci chorych na mukowiscydozę oraz u dzieci z deficytem wzroku). Wnioski: Niejednokrotnie trudno jednoznacznie ustalić, na ile osłabienie potencjału wzrostowego wynika z działania samego czynnika chorobowego, a na ile z zastosowanej metody leczniczej
