تحلیل فضایی مناطق روستایی بهینه برای بهره برداری از انرژی‌های تجدیدپذیر (مطالعه موردی: روستاهای شهرستان مشهد)

Abstract

با توجه به وجود فضای مناسب و پتانسیل نواحی روستایی کشور، انرژی‌های تجدیدپذیر به‌عنوان گزینه‌ای مناسب برای تأمین انرژی مطرح شده است؛ بنابراین، هدف این مطالعه ادغام روش‌های تصمیم‌گیری چندمعیاره و سیستم ‌اطلاعات‌ جغرافیایی به­منظور پتانسیل‌سنجی مناطق بهینه در سطح محلی و روستایی است تا با ارائه روش تصمیم‌گیری در مطالعات فضایی انرژی‌های تجدیدپذیر بالاترین تفکیک فضایی ممکن در این زمینه فراهم شود. در این مطالعه، جهت وزن‌دهی به معیارها از روش بهترین- بدترین و برای به دست آوردن نقشه تناسب جهت توسعه انرژی‎های تجدیدپذیر در روستاهای شهرستان مشهد از روش ترکیب خطی وزنی استفاده شده است. نتایج نشان‌‌دهنده اهمیت معیارهای محیطی و اقتصادی و نیز توجه به نوع انرژی تجدیدپذیر برای مناطق روستایی است به‌طوری‌که از مجموع مساحت منطقه مورد مطالعه، 54 درصد جهت تأسیس نیروگاه خورشیدی و 25 درصد جهت تاسیس نیروگاه بادی در کلاس مناسب هستند. روستاها در منطقه مورد مطالعه به دو گروه روستاهای برخوردار از پتانسیل انرژی بادی و انرژی خورشیدی تقسیم‌بندی شدند. روستاهای گروه اول عمدتاً در حاشیه جنوب‌غربی و روستاهای گروه دوم در حاشیه جنوبی و مرکزی شهرستان مشهد توزیع شده‌اند. نتایج این مطالعه می­تواند برای برنامه­ریزی و تصمیم­گیری در تمام سطوح مدیریتی جهت توسعه انرژی­های تجدید­پذیر در آینده بسیار مفید باشد.

Keywords

• انرژی‌های تجدیدپذیر
• مناطق روستایی
• سیستم اطلاعات جغرافیایی
• روش های تصمیم گیری چندمعیاره
• مشهد