بررسی عملکرد گازوییل نانو امولسیونی در انتشار آلاینده‌های زیست محیطی در مقایسه با سوخت پایه

Abstract

حضور ذرات بسیار ریز آب به صورت نانوامولسیون در سوخت‌های دیزلی به هنگام احتراق در موتور باعث پدیده میکروانفجار می‌شود که با وقوع این فرایند، اکسیژن بیشتری در اختیار سوخت قرار گرفته و باعث بهسوزی آن می‌شود. در این کار پژوهشی، فرمولاسیون گازوییل نانو امولسیونی با استفاده از بسته مواد فعال سطحی از قبیل اسیدهای چرب و نمک آنها، استر اسیدهای چرب، اسیدهای چرب اتوکسیله و مخلوط آنها به همراه کمک حلال‌های خطی از جمله الکل‌های سبک نظیر بوتانول، هگزانول و غیره در حضور 15- 5 % آب مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج به‌دست آمده از آزمایش‌ها نشان می‌دهد که سوخت‌های نانو امولسیونی طی مدت زمان طولانی به طور کامل شفاف بوده و با عدم ته‌نشینی و دو فاز شدن، پایدار باقی ماندند. پس از آزمایش‌های انجام شده در موتور دیزلی OM314 از نظر آلاینده‌های زیست محیطی منتشر شده از اگزوز، مصرف سوخت و عملکرد موتور در مقایسه با سوخت پایه (گازوییل معمولی) مقایسه شدند. نتایج به دست آمده نشان داد که حضور 15- 5% آب در این سوخت‌ها، باعث کاهش انتشار اکسیدهای نیتروژن تا حد 9/12-44/0%، دوده 9/43-35/17%، هیدروکربن‌های نسوخته 6-82/0% و بهبود بازده حرارتی و خاصیت روانکاری در موتور دیزل شد. همچنین حضور آب و مواد افزودنی در این سوخت‌ها باعث کاهش ارزش حرارتی سوخت گردید که با وجود بهبود کیفیت احتراق در اثر پدیده میکروانفجار و افزایش بازده حرارتی8/4-3%، باعث افت قدرت موتور در حدود 6/13- 5/4 % شد.

Keywords

• سوخت‌های امولسیونی دیزلی
• هیدروکربن‌های امولسیونی
• سوخت‌های پاک