PARTICIPACIJA RODITELJA U PREVENCIJI I SUZBIJANJU ŠKOLSKOG I VRŠNJAČKOG NASILJA – MEĐUNARODNA ISKUSTVA I STANJE U SRBIJI

Abstract

Polazeći od Epštajn modela partnerskog odnosa škole i roditelja, u ovom radu se razmatraju međunarodna iskustva i stanje u obrazovno-vaspitnom sistemu Srbije u pogledu participacije roditelja u prevenciji i suzbijanju školskog i vršnjačkog nasilja. Međunarodna iskustva participacije pokazuju da su u školama, koje imaju manju rasprostranjenost nasilja, prisutni svi oblici participacije roditelja iz Epštajn modela, pri čemu najveći značaj imaju donošenje odluka, komunikacija i volontiranje. Obrazovno-vaspitni sistem Srbije kroz strateško opredeljenje, normativni okvir i program Škola bez nasilja nominalno omogućava roditeljima sve oblike participacije iz Epštajn modela, kako u radu škole generalno, tako u oblasti prevencije i suzbijanja nasilja konkretno. Međutim, primena tih mogućnosti je na niskom nivou u praksi, a školama u Srbiji nedostaju upravo oni oblici participacije koji su povezani sa manjom rasprostranjenošću nasilja. Uzroci takvog stanja su, s jedne strane sami roditelji, a sa druge određeni nedostaci u normativnom okviru. Nakon analize uzroka, u radu se na kraju navode i predlozi mogućih rešenja za unapređenje participacije roditelja.