Penicillium albocoremium، آرایه جدید از پیازهای گل لاله در ایران

Abstract

طی سال‌های اخیر، کشت گل‌های لاله به طور گسترده‌ای در پارک‌ها و فضاهای سبز شهر ارومیه رایج شده است. در بررسی‌های انجام شده در فاصله سال‌های 95-1393، موارد متعددی از نشانه‌های مرتبط با بیماری پوسیدگی کپک آبی پیاز‌های کشت و نگهداری شده در شرایط انبار از گونه Tulipa gesneriana L. مشاهده شد که پیاز‌های پوسیده، توسط پوشش سفید تا سبز مایل به آبی از میسلیوم‌ها و هاگ‌های قارچی پوشیده شده‌ بودند. به منظور شناسایی قارچ‌های همراه با پوسیدگی پیاز گل‌های لاله، پیازهای دارای نشانه‌های آلودگی (شکل‌های a-c1) از مناطق مختلف تحت پوشش فضای سبز و نیز گلخانه‌های شهرداری جمع‌‌آوری شدند. برای جداسازی قارچ‌ها از دو روش استفاده شد: در روش اول، قطعات کوچکی از پرگنه‌های قارچی از سطح پیازها توسط یک سوزن سترون برداشته و سوسپانسیون هاگ‌ در داخل آب ‌مقطر سترون تهیه شد. مقدار کمی از این سوسپانسیون روی محیط کشت سیب‌زمینی-دکستروز-آگار که حاوی 100 پی‌پی‌ام آنتی‌بیوتیک سولفات استرپتومایسین بود، پخش گردید. در روش دوم، پیاز‌ها ابتدا به طور کامل زیر آب جاری شیر شسته شدند و سپس به مدت 10 دقیقه در محلول هیپوکلریت سدیم 5/0 درصد ضد‌عفونی سطحی گردیدند و بلافاصله سه بار با آب‌ مقطر استریل شستشو شدند. بخش‌های بیرونی پیازها حذف و از بخش‌های داخلی، قطعات کوچکی برداشته شد و در سطح تشتک‌های پتری حاوی محیط کشت سیب‌زمینی-دکستروز-آگار کشت شدند (Kim et al. 2006, Valdez et al. 2009). تشتک‌های پتری در آنکوباتور با دمای 2±25 درجه سلسیوس و در شرایط تاریکی نگهداری شدند. جدایه‌های قارچی با استفاده از روش تک‌‌اسپور ‌کردن خالص‌سازی شدند و در داخل لوله‌های آزمایش حاوی محیط کشت سیب‌زمینی-هویج-آگار (PCA) در دمای چهار درجه سلسیوس نگهداری شدند. از 40 جدایه به دست آمده، به ‌غیر از سه جدایه که متعلق به جنس Rhizopus بودند، بقیه جدایه‌ها ویژگی‌های شاخص جنس Penicillium را دارا بودند.

Keywords

• -