مواجهه مادران شهر تهران با آموزش مجازی فرزندان در دوران شیوع کرونا

Abstract

شیوع ویروس کرونا در سرتاسر جهان و اهمیت قطع زنجیره انتقال ویروس، منجر به تغییراتی در سبک زندگی افراد، ازجمله تغییر سبک آموزش حضوری دانش‌آموزان به آموزش مجازی شد که دانش‌آموزان و مادران آن‌ها را با چالش‌هایی مواجه ساخت. لذا به‌منظور کشف معنا، تجربه و کنش مادران در خصوص آموزش‌های مجازی فرزندان نوجوانشان، مطالعه حاضر با روش کیفی (تحلیل مضمون) به بررسی مواجهه 15 نفر از مادران شهر تهران که از طریق نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند پرداخت. تکنیک گرداوری داده ها سوالات نیمه ساختار یافته بود که در طی آن پنج مضمون اصلی شامل، آسیب‌های فرهنگی و اجتماعی دانش‌آموزان، مخاطرات سلامت جسمی و روانی دانش‌آموزان، ناکارآمدی آموزش مجازی، مزایای ادراک‌شده‌ی آموزش مجازی و اهمیت پیشگیری اجتماعی استخراج گردید. درنهایت این یافته‌ها و مفاهیم نظری پژوهش به طرح مدل پیشگیری اجتماعی (رشد مدار و جامعه مدار) منجر شد که در سایر پژوهش‌های مشابه حاصل نشده بود. یافته های این مدل تلفیقی نشان داد، هدایت صحیح دانش‌آموزان برای بهره‌برداری حداکثری از این فضا با استفاده از برنامه‌های با محتوا و باکیفیت می‌تواند در پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی فضای مجازی مؤثر افتد.

Keywords

• آموزش مجازی
• ویروس کرونا
• پیشگیری اجتماعی
• پیشگیری رشدمدار
• پیشگیری جامعه مدار