بررسی تأثیر اندازه و سطح ویژه دانه‌های تشکیل دهنده سیمان بر روی خواص دوغاب و سنگ سیمان چاه‌های نفت و گاز

Abstract

در تحقیق حاضر یک فرمولاسیون اصلاح شده جدید جهت ساخت و تولید سیمان کلاس G چاه‌های نفت ارائه گردیده است. از آنجایی که سیمان‌های تولیدی کشور فاقد رئولوژی، زمان بندش و همچنین مقاومت مناسب می‌باشند لذا یک فرمولاسیون جدید جهت ساخت این سیمان در مقیاس آزمایشگاهی ارائه گردید [1]. کلینکر مورد استفاده با استفاده از سرندهای آزمایشگاهی به اجزای مختلف با اندازه‌های متنوع طبقه‌بندی شده و در نهایت با درصد مشخصی از گچ مخلوط و سیمان مورد نظر آماده‌سازی گردید. سیمان آماده‌سازی شده یک محصول غیریکنواخت و دانه درشت‌تر نسبت به سیمان‌های موجود بوده و50% ذرات تشکیل دهنده آن در محدوده 3 تا μ 30 قرار گرفته‌اند که در مقایسه با سیمان‌های استاندارد کاهش 20 تا 30% در محدوده مورد نظر را دارا می‌باشد. علیرغم وجود خصوصیات رئولوژیکی مناسب، سازگاری با افزایه‌های مختلف، زمان بندش مطلوب و همچنین کاهش آب مصرفی دوغاب به اندازه 10% که منجر به استحکام تراکمی 24 ساعته بالاتر سیمان نسبت به سیمان‌های معمولی می‌شد از دیگر ویژگی‌های این نوع سیمان می‌باشند؛ اما سیمان مورد نظر به دلیل درشت دانه بودن دارای استحکام تراکمی 8 ساعته کمتری نسبت به سیمان‌های استاندارد می‌باشد. لذا سیستم تولید این سیمان از حالت تولید با سیستم آسیاب و سرند به تولید کامل با آسیاب‌های گلوله‌ای تغییر یافته و محصولی کاملاً همگن با سطح ویژه یکسان آماده‌سازی شد. نتایج کنترل کیفی سیمان مورد نظر نشان می‌دهد که علاوه بر بهبود تمامی خصوصیات مورد بررسی، با کاهش آب به اندازه 10%، مقاومت تراکمی 8 ساعته به اندازه 21% نسبت به سیمان‌های استاندارد افزایش یافته است. همچنین این سیستم دارای قابلیت اجرایی کامل در کارخانجات تولیدی داخلی می‌باشد.

Keywords

• توزیع دانه‌بندی
• سیمان غیریکنواخت
• سطح ویژه
• استحکام تراکمی
• دوغاب سیمان
• سازگاری
• سیمان دانه درشت
• خصوصیات رئولوژیکی
• زمان بندش
• آسیاب