فعال‌نشدن مسیر پیام‌رسانی MAPK عضلة اسکلتی مردان غیرفعال با پیاده‌روی حاد تناوبی همراه با محدودیت جریان خون

Abstract

هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تأثیر پیاده‌روی حاد تناوبی با محدودیت جریان خون بر غلظت پروتئین‌های 4EBP1، ERK و P38 عضلة اسکلتی مردان غیرفعال بود. پنج مرد غیرفعال سالم در دو جلسه پیاده‌روی حاد تناوبی با محدودیت جریان خون (پنج وهلة سه‌دقیقه­ای و یک دقیقه استراحت بین هر وهله با 55 درصد بیشینة ضربان قلب همراه با فشار شریان‌بند از فشار اولیة 120 به 160 میلی‌متر جیوة بالای عضله چهارسرران) و پیاده‌روی حاد تناوبی بدون محدودیت جریان خون (پنج وهلة سه‌دقیقه‌ای و یک دقیقه استراحت بین هر وهله با 55 درصد بیشینة ضربان قلب) شرکت کردند. نمونه‌برداری از عضلة پهن خارجی ران در قبل و سه ساعت پس از تمرین از پای راست آزمودنی‌ها، با فاصلة پنج تا 10 سانتی از هم انجام گرفت. میزان پروتئین‌های 4EBP1، ERK و P38 به‌وسیلة تکنیک وسترن بلات بررسی شد. از آزمون‌های تی وابسته و تی مستقل پس از کسر نمرة پس‌آزمون از پیش‌آزمون، برای تحلیل داده‌های هر دو گروه استفاده شد (P ≤ 0.05). نتایج آزمون تی وابسته تفاوت معناداری را بین پیش‌آزمون و پس‌آزمون4EBP1 (0.001= P) و ERK( 0.049=P ) و نبود تفاوت معناداری را در P38 (0.452 = P) در گروه پیاده‌روی تناوبی با محدودیت جریان خون نشان داد. تفاوت معناداری نیز بین پیش‌آزمون و پس‌آزمون ERK (0.012 = P) و نبود تفاوت معنادار4EBP1 (0.064 =P ) و P38( 0.122=P ) در گروه پیاده‌روی تناوبی بدون محدودیت جریان خون مشاهده شد. نتایج آزمون تی مستقل تفاوت معناداری را بین دو شیوة­ تمرینی برای متغیرهای4EBP1 (0.068 =P )،ERK (0.091 = P) و P38(0.827 = P) نشان نداد (P ≥ 0.05). نتایج پژوهش نشان داد که پیاده‌روی حاد تناوبی همراه با محدودیت جریان خون مسیر پیام‌رسانی MAPK را فعال نمی‌کند.

Keywords

• تمرین پیاده‌روی
• محدودیت جریان خون
• هایپرتروفی
• سنتز پروتئین