مدل‌سازی ساختاری نظام آموزشی علاقه محور در پیش‌دبستانی

Abstract

دوران پیش‌دبستان دورانی مهم است که کودک براساس فطرت خود، پذیرنده نقش‌ها و شخصیت‌هاى متفاوت خواهد بود. پژوهش‌ها نشان داده‌اند که نظام تعلیم و تربیت، چنانچه براساس فطرت کودک طراحی شود، می‌تواند تأثیر مثبت و بلندمدت بر موفقیت او داشته باشد و زمینه‌ساز تقویت ارزش‌های اخلاقی و خودکنترلی در کودک شود. هدف اصلی این مقاله ارائه مدلی با عنوان «نظام آموزشی علاقه محور مبتنی بر تعلیم و تربیت اسلامی در دوره پیش‌دبستان» است که الگوی رفتاری خانواده، الگوی رفتاری مربی، قواعد حاکم بر برنامه درسی، شیوه آموزش، محیط آموزشی و شیوه ارزشیابی به‌عنوان مهم‌ترین مؤلفه‌های تأثیرگذار بر آن هستند. این مدل، بر روی 101 کودک پیش‌دبستانی در بازه زمانی سه ساله در تهران اجرا و نتایج اجرای آن بر روی کودکان به شیوه مدل‌سازی معادلات ساختاری (PLS-SEM) سنجش شده‌اند. نتایج نشان دادند مدل با GOF=0.844 برازش خوبی دارد و متغیر قواعد حاکم بر برنامه درسی، الگوی رفتاری مربی و الگوی رفتاری خانواده تأیید شد و کودکانی که الزامات این مدل بر روی آنها به درستی اجرا شده و خانواده‌های آنها با اجرای کامل آن همکاری کرده‌اند، رشد خوبی در تمایلات اصلی آنها مشاهده شد که این نشان مؤثر بودن آن است.

Keywords

• نظام آموزشی علاقه محور
• خودکنترلی
• ویژگی‌های فطری
• مدیریت تمایلات
• دوران سیادت