مجله دانشگاه علوم پزشکی سبزوار (Jun 2020)
ارزیابی ریسک مواجهه با گردوغبار قابل تنفس چوب در کارگران کارگاههای نجاری شهرستان ساری
Abstract
چکیده : زمینه و هدف (Background): بیش از دو میلیون نفر در سراسر جهان با گردوغبار چوب که باعث بروز بیماریهای ریوی و سرطان دستگاه تنفسی می شود مواجهه دارند. لذا مطالعه حاضر با هدف ارزیابی ریسک مواجهه کارگران با ذرات قابل تنفس چوب در کارگاههای نجاری شهرستان ساری انجام شد.مواد و روش ها(Materials & Methods): این مطالعه توصیفی– تحلیلی در 27 کارگاه نجاری شهرستان ساری در پاییز سال 1396 انجام شد. 43 نفر از شاغلین کارگاه های نجاری به صورت تصادفی اتنخاب شدند. برای نمونه برداری از ذرات قابل استنشاق از روش استاندارد شماره0500 توصیه شده توسط NIOSHو با استفاده از پمپ نمونه برداری فردی کالیبره شده و نمونه بردار IOM انجام شد. سپس ریسک مواجهه با ذرات با استفاده از روش ارائه شده توسط انستیتو ایمنی و بهداشت شغلی سنگاپور تعیین گردید. یافته ها Results)): میانگین غلظت گردوغبار قابل تنفس چوب در کل کارگاه ها mg/m^3 30/15 بود و متوسط غلظت گردوغبار قابل تنفس چوب در کارگاه های نجاری، برش MDF، نجاری/MDF، چوب بری، مبلمان سازی و منبت کاری به ترتیب 94/11±58/18،3/17±49/19،50/7±32/8، 05/6±48/10،98/3 ±44/3،0±77/4 mg/m^3 بود. دمای هوا و تهویه عمومی به طور معنی داری با میانگین غلظت گردوغبار قابل تنفس چوب رابطه داشت. ریسک مواجهه با ذرات قابل استنشاق در همه این کارگاهها در حد متوسط برآورد شد. نتیجه گیریConclusion)): مواجهه کارگران شاغل در نجاری های شهر ساری با گردوغبار قابل تنفس چوب بیشتر از حدود مجاز مواجهه شغلی ملی و بین الملی است. مواجهه کارگران با ذرات قابل تنفس در هوای سرد و در شرایط خاموش بودن سیستم تهویه عمومی کارگاه بیشتر است.
