تأثیر برنامه حمایتی ارتقاء سلامت بر کیفیت زندگی مادران نوزادان نارس

Abstract

مقدمه: مطالعات نشان می‌دهدکه مادران نوزادان نارس کیفیت زندگی پایین‌تری در ابعاد فیزیکی و روانی نسبت به مادران عادی دارند. بنابراین اجرای برنامه حمایتی ارتقای سلامت برای آنان ضرورت دارد. هدف: تعیین تأثیر برنامه حمایتی ارتقای سلامت بر کیفیت زندگی مادران نوزادان نارس. روش: در این مطالعه نیمه‌تجربی، مادران نوزادان نارس در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان بیمارستان میلاد در سال 1393 به صورت غیرتصادفی در دو گروه مداخله (45 نفر) و شاهد (45 نفر) تخصیص یافتند. ابزار گرداوری داده‌ها شامل خصوصیات دموگرافیک و پرسشنامه کیفیت زندگی (Short Form Health Survey) SF36 بود. برنامه حمایتی برای گروه مداخله در سه مرحله بررسی و شناخت، حمایت و ارزشیابی اجرا شد. داده‌ها در سه مرحله قبل از مداخله، یک ماه و سه ماه بعد از مداخله در دو گروه جمع‌آوری شد. تحلیل داده‌ها توسط نرم‌افزار SPSS نسخه 14 و آزمون‌های آماری مجذورکای، تی‌مستقل و آنالیز واریانس تکراری انجام شد. یافته‌ها: دو گروه از نظر خصوصیات دموگرافیک همگن بودند (05/0p>). میانگین و انحراف معیار کیفیت زندگی کلی قبل از مداخله در گروه شاهد 5/9±3/46 و در گروه مداخله 5/9±9/48 بود (1/0p=)؛ یک ماه پس از مداخله در گروه شاهد 3/6 ± 5/47 و در گروه مداخله 05/7±9/57 بود (001/0P

Keywords

• ارتقای سلامت
• کیفیت زندگی
• نوزاد نارس