Majallah-i Zanān, Māmā̓ī va Nāzā̓ī-i Īrān (Sep 2008)
بررسی اثر سقط خود بخودی بر پیش آگهی حاملگی بعدی
Abstract
مقدمـــه : سقط خودبخودی شایعترین عارضه بارداری می باشد. زنانیکه حاملگیشان منجر به سقط می شود همواره نگران عاقبت بارداری بعدیشان هستند. این مطالعه به منظور ارزیابی اثرات سقط خودبخودی بر روی عواقب ونتایج حاملگی بعدی طراحی گردید. روش کار: این مطالعه طی سالهای 85-1382 بصورت موردـشاهدی بر روی 605 خانم با سابقه یک مورد سقط خودبخودی و 1210 خانم بعنوان گروه شاهد که سابقه یک زایمان ترم داشتند در بیمارستان معتضدی کرمانشاه انجام شد. کلیه افرادی که وارد مطالعه شدند سن بین 20-35 سال داشتند. متغیرهای مورد بررسی شامل دکولمان، جفت سرراهی، زایمان زود رس، مرده زایی، پارگی خودبخودی کیسه آب، پره اکلامپسی، وزن کم حین تولد، ناهنجاریهای جنینی، پرزانتاسیون جنینی، تأخیر رشد داخل رحمی، نحوه زایمان و آپگار نوزاد بود. اطلاعات پس از جمع آوری توسط نرم افزار SPSS دسته بندی و بوسیله آزمونهای آماری مجذور کای ، فیشر، لون و t مستقل مورد بررسی قرار گرفت. نتایج : در این مطالعه میانگین سن گروه با سابقه یک مورد سقط 6/24 سال و گروه شاهد 5/23 سال بود. در بین متغیرهای مورد بررسی زایمان زودرس (034/0 = p) و میزان انجام سزارین (034/0= p) بطور معناداری در گروه با سابقه سقط بیشتر از گروه شاهد بود. بین سایر متغیرهای مورد بررسی و سابقه سقط ارتباط آماری معناداری مشاهده نشد. نتیجه گیری: زنانی که حاملگی اول آنها منجر به سقط شده در حاملگی بعدی احتمال بروز عوارض بارداری بیشتر میباشد و بایستی با دقت بیشتر ی مراقبتهای دوران بارداری را انجام دهند.
Keywords