مجله دانشکده پزشکی اصفهان (Nov 2016)
بررسی مقایسهای نتایج ثابت کردن شکستگیهای اینترتروکانتریک Reverse-Oblique و سابتروکانتریک Short Segment به وسیلهی Dynamic Hip Screw (DHS) و Dynamic Condylar Screw (DCS)
Abstract
مقدمه: در شکستگیهای اینترتروکانتریک، وسیلهای که بیش از همه مورد استفاده قرار میگیرد، Dynamic hip screw (DHS) میباشد، اما مطالعات متعددی نتایج خوبی از این وسیله در شکستگیهای Transverse و Reverse-oblique گزارش نکردهاند. این مطالعه با هدف مقایسهی نتایج فیکس کردن شکستگیهای اینترتروک Reverse-oblique و ساب تروکانتریک Short segment با استفاده از DHS و Dynamic condylar screw (DCS) در بیماران مراجعه کننده به اورژانس ارتوپدی بیمارستانهای الزهرا (س) و آیتاله کاشانی اصفهان در سالهای 1390 تا 1393 انجام شد. روشها: طی یک مطالعهی مقطعی، 50 بیمار مبتلا به شکستگیهای اینترتروک Revers-oblique و ساب تروکانتریک Short segment در دو گروه 25 نفره تحت درمان با استفاده از DHS و DCS وارد مطالعه شدند. بیمارانی که حداقل 6 ماه از عمل آنها گذشته بود، جهت ویزیت و معاینه دعوت شدند و از نظر عوارض عمل جراحی شامل جوش نخوردن و Fail شدن وسیله و همچنین، میزان بهبود شکستگی بررسی شدند؛ این موارد، توسط رادیوگرافی ساده ارزیابی شد. نتایج به دست آمده در دو گروه، مورد مقایسه قرار گرفت. یافتهها: در 6 ماه بعد از عمل، در 56 درصد از گروه DHS و 84 درصد از گروه DCS، جوش خوردگی کامل ایجاد شده و بهبودی گروه DCS به طور معنیداری بیشتر بود (031/0 = P). همچنین، در 6 ماه بعد از عمل، وسیلهی به کار رفته در 14 نفر از گروه DHS و 24 نفر از گروه DCS فیکس بود و تفاوت دو گروه معنیدار بود (001/0 = P). از دو گروه DHS و DCS، به ترتیب 20 درصد و 44 درصد بهبودی کامل یافتند، اما تفاوت دو گروه معنیدار نبود. بررسی شدت درد در این بیماران نیز نشان داد که شدت درد در بیماران تحت عمل با DCS، کمتر بود؛ به طوری که از این گروه 40 درصد و از گروه DHS، 12 درصد به طور کامل بدون درد بودند (020/0 = P). نتیجهگیری: استفاده از DCS نسبت به DHS حداقل از نظر شدت درد، میزان جوش خوردن استخوان و نیز ثابت بودن وسیله، برتری دارد و استفاده از آن توصیه میشود.