Wprowadzenie

Abstract

Dzisiejsza kultura zachęca nas do osiągania doskonałości zawodowej, jeśli natomiast chodzi o dziedzinę moralności – zadowalamy się zbyt często byciem „wystarczająco dobrym”. Z punktu widzenia pedagogiki rodzi to niebezpieczeństwo technokratyzmu – przekonania, że najwyższe kwalifikacje zawodowe automatycznie czynią nas ekspertami w danej dziedzinie. Niebezpieczeństwo to polega po pierwsze na tym, że skłania do przyjęcia jako celu edukacji modelu kształcenia technokratów – specjalistów w wąską pojętym obszarze. Równie szkodliwy w swoich skutkach jest drugi rodzaj niebezpieczeństwa, który wyraża się w tym, że my sami (pedagodzy i wychowawcy) możemy postrzegać siebie jako technokratów – sprawnych funkcjonariuszy edukacji, potrafiących zrealizować każde postawione przed nami zadanie, nie poddając go jednak szerszej refleksji ani ocenie moralnej.