Folia Toruniensia (Dec 2011)
Peregrynant uczony. Rola biblioteki i książki w programie staropolskich podroży edukacyjnych XVII w.
Abstract
Głównym celem niniejszego opracowania jest analiza roli i miejsca jakie pełniły księgi i księgozbiory w trakcie polskich podróży edukacyjnych w XVII w. Z natury rzeczy książki były integralnym elementem studiów, zarówno w kraju jak i poza jego granicami. Podręczniki historii, retoryki, filozofii czy matematyki i architektury militarnej odgrywały podstawową rolę w procesie edukacji akademickiej. Także staropolscy studenci podróżujący dla zdobycia wiedzy i umiejętności byli autorami drukowanych rozpraw wieńczących ich studia akademickie. Książka stanowiąca w epoce baroku cenne, a nierzadko główne, źródło wiedzy o świecie była także obiektem zainteresowania w aspekcie jej gromadzenia i przechowywania. Biblioteki stanowiły z pewnością ważny, chociaż nie najistotniejszy, składnik licznych peregrynacji. Chętnie odwiedzano biblioteki kościelne i miejskie, publiczne, a nawet prywatne. Charakterystycznym rysem ich opisów była jednak predylekcja do opisywania wszelakich ciekawych eksponatów tam oglądanych. Tendencja taka wyraźnie zdominowała długość i dokładność opisów księgozbiorów bibliotecznych. Właściwa dla kultury barokowej pasja do zdobywania wiedzy o rzadkich i osobliwych dziełach sztuki, wynalazkach technicznych, zwierzętach czy przedmiotach objawiała się także podczas zwiedzania gmachów bibliotek. Niejednokrotnie przeradzała się ona wyłącznie w chęć oglądania niezwykłych eksponatów stając się de facto rodzajem rozrywki.
Keywords
