مجله بهرهبرداری و پرورش آبزیان (May 2015)
مقایسه اثر ضد قارچی نانوذره اکسیدروی (ZnO) با مالاشیت گرین بر قارچ ساپرولگنیا(Saprolegnia. Sp)
Abstract
از مهم¬ترین مشکلات زمان تکثیر تخم تاس¬ماهی ایرانی، بروز قارچ¬زدگی به ساپرولگنیا می¬باشد که با استفاده از مالاشیت¬گرین به عنوان یک ترکیب موثر در کنترل آلودگی¬های قارچی قابل کنترل می¬باشد. به دلیل روشن شدن اثرات و عوارض سوء مالاشیت¬گرین بر روی انسان و انواع آبزیان، حدود بیش از دو دهه استفاده از آن در اغلب دنیا منع شده است. هدف از این تحقیق مقایسه اثر ضد قارچی نانو¬ذره اکسیدروی با مالاشیت¬گرین روی ساپرولگنیا بوده است. برای این منظور پس از سنتز نانوذره اکسیدروی و تائید آن با استفاده از XRD و SEM، اثر ضد قارچی آن با تعیین MIC به روش ماکرودایلوشن با مالاشیت¬گرین مقایسه شد. محدوده MIC نانو ذره اکسید روی با میانگین 28/0±81/0 میکروگرم بر میلی¬لیتر در مقایسه با مالاشیت¬گرین با میانگین MIC برابر با 15/1±98/8 میکروگرم بر میلی¬لیتر تعیین گردید و نانوذره اکسیدروی حساسیت¬پذیری معنی¬داری داشت (05/0>P) . این مطالعه نشان داد که نانوذره اکسیدروی اثر ضد¬قارچی داشته و می¬تواند به عنوان گزینه مناسب برای حذف ساپرولگنیا در حیطه شیلات استفاده گردد.