کاربرد روش دلفی در شناسایی شاخص‌های کیفی موثر بر مدل مدیریت ریسک در سازه‌های چوبی

Abstract

با توجه به اینکه ایران از جمله کشورهای زلزله‌خیز جهان است، لذا استفاده از مصالح ساختمانی پیش ساخته از جمله چوب یکی از راهکارهای لازم جهت ایجاد ساختمانی ایمن می باشد. از مهمترین مزایای سازه های چوبی مقاومت بالای آن ها در برای انواع بلایای طبیعی (زلزله، سیل و آتش سوزی) می‌باشد. بر این مبنا، پژوهش حاضر با هدف کاربرد روش دلفی در شناسایی شاخص‌های کیفی موثر بر مدل مدیریت ریسک در سازه‌های چوبی در مناطق زلزله خیز کشور ایران انجام گرفته است. روش پژوهش برحسب هدف، بنیادی-کاربردی؛ برحسب نوع داده، کیفی است. جامعه آماری پژوهش شامل خبرگان دانشگاهی و سازمانی بودند که با استفاده از روش نمونه-گیری غیرتصادفی هدفمند وکفایت داده‌ها و اصل اشباع در مجموع با 30 نفر مصاحبه گردید. برای گرداوری داده‌ها، از مصاحبه نیمه ساختار‌یافته استفاده شد. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها در بخش کیفی، با شیوه دلفی انجام شد. نتایج حاصل از یافته‌های این پژوهش نشان داد که درمجموع، 43 عامل ریسکی در سازه های چوبی وجود دارد که به دو دسته ریسک داخلی و خارجی تقسیم بندی گردید. از بین این 43 ریسک، 11 ریسک اصلی مؤثر بر پیاده سازی مدیریت ریسک در کاربرد سازه‌های چوبی مسکونی در مناطق زلزله خیز کشور ایران شناسایی شدند.

Keywords

• مدیریت ریسک
• سازه های چوبی
• مناطق زلزله خیز
• روش دلفی