بررسی تأثیر عصاره هیدروالکلی گل محمدی (Rosa damascene Mill.) بر پارامترهای انعقادی در موش کوچک آزمایشگاهی نر

Abstract

زمینه و هدف: هموستاز واکنش طبیعی بدن به آسیب به دلیل حفظ خون و عملکرد صحیح نداشتن این فرایند می­تواند باعث ایجاد انعقاد خون خیلی کم (هموفیلی) شود. امروزه گیاهان دارویی به دلیل مقرون‌به‌صرفه و کم‌خطربودن بیشتر مورد توجه قرار گرفته‌اند. در طب سنتی ایران، از گل محمدی برای قطع خونریزی قاعدگی استفاده می­شده است از این‌رو هدف این پژوهش بررسی تأثیر عصاره هیدروالکلی گل محمدی بر پارامتر­های انعقادی در شرایط In Vivo می­باشد.مواد و روش­ها: 56 موش نر سوری (5±25 گرمی) در 8 گروه (n=7) شامل سه گروه شاهد، شم، کنترل مثبت و پنج گروه آزمایشی شامل دوز­هایmg/kg 500، 250، 100، 50، 25 عصاره هیدروالکلی گل محمدی به مدت 14 روز به‌صورت تزریق درون‌صفاقی (i.p. ) تیمار شدند. برای ارزیابی نتایج، از آزمون­های BT، CT، PT، aPTT و شمارش پلاکت که آزمون­های غربالگری هموستاز­ند استفاده شد.یافته­ها: آزمون­های BT، CT، PT و aPTT کاهش زمان خونریزی با افزایش غلظت عصاره را نشان داد به‌طوری که در دوز mg/kg 500 اختلاف معناداری با گروه کنترل مشاهده شد (p<0.05)نتیجه‌گیری: نظر به نتایج ترکیبات پلی­فنولی مانند تانن­ها و گلیکوزید­های موجود در گل محمدی نظیر ساپونین­ها در افزایش تجمع پلاکتی و کاهش زمان خونریزی و لخته‌شدن مؤثر بوده‌اند. شاید تأثیرگذاری گل محمدی بر هر دو مسیر بیرونی و داخلی انعقاد باشد که می­تواند ناشی از حضور گالیک اسید، کافئیک اسید، کوئرستین و کامپفرول باشد.

Keywords

• هموستاز
• گل محمدی
• انعقاد خون
• partial thromboplastin time
• prothrombin time